سابقه و هدف: تزریق خون از بخش‏های مهم و ضروری طب امروزی است. علی‏رغم مطرح بودن تزریق خون به عنوان پیوند زندگی، همواره خطر ایجاد واکنش بدن به آن وجود دارد. این پژوهش به منظور تعیین بروز پیامدهای تزریق خون و تعیین ارتباط عوارض با مشخصات فردی بیماران و برخی از ویژگی‏های فرآورده‏های خونی صورت گرفت.

مواد و روش‌ها: در مطالعه‏ای توصیفی، تمامی بیمارانی که در سال 1393 به بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی ساری مراجعه کرده و تحت تزریق خون قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک، متغیرهای متعددی از جمله سابقه واکنش به تزریق، علایم و نشانه‏های بالینی و شدت عارضه مورد بررسی قرار گرفتند. از نرم‏افزار آماری SPSS ویرایش 16 و آزمون های آماری T-test و Chi-square جهت تحلیل داده‏ها استفاده شد.

یافته‌ها: طی این مطالعه، 961 بیمار تحت ترانسفیوژن خون قرار گرفتند که 529 نفر (55 درصد) مرد و 432 نفر (45 درصد) زن بودند. از میان بیماران، 12 نفر (24/1 درصد) دچار عوارض حاد ترانسفیوژن خون شدند که شایع‏ترین آن‏ها شامل لرز 10 نفر (83 درصد)، تب 7 نفر (58 درصد) و تنگی نفس 7 نفر (58 درصد) بود. ارتباط معناداری بین بروز عوارض و سایر متغیرها از جمله سن، جنس، هموگلوبین اولیه، سابقه بیماری، عمر و تعداد فرآورده‏های تزریق شده، دیده نشد (05/0> p).

استنتاج: میزان بروز واکنش‏های حاد ناشی از ترانسفیوژن در این مطالعه در مقایسه با اکثر نتایج تحقیقات مشابه در کشور کم‏تر بوده است. کاهش تعداد واحدهای گلبول قرمز تزریقی به بیماران می تواند یکی ازعوامل موثر درکاهش میزان خطرات پیامدهای حاد تزریق خون باشد.