سابقه و هدف: حضور بیش از حد فلزات سنگین در منابع آب به دلیل اثرات سوء بر سلامتی انسان‌ها، سبب نگرانی های بسیار جدی شده است. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی کارایی فرایند انعقاد با پلی‌آلومینیوم سیلیکات کلراید (PASiC) در حذف کروم شش ظرفیتی و کادمیوم از محلول‌های آبی و مقایسه آن ها با استانداردها می‌باشد.

مواد و روش‌ها: آزمایش‌ها به وسیله عمل جار تست با منعقد کننده PASiC انجام شد و دامنه متغیرها از جمله pH (11-4)، غلظت PASiC (5/187-15 میلی‌گرم بر لیتر)، غلظت فلزات (100-5 میلی‌گرم بر لیتر) و زمان ته‌نشینی(90-10 دقیقه) بررسی گردید. هر یک از مراحل آزمایش‌ها جهت صحت و دقت سه بار تکرار گردید.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که در شرایط بهینه حذف کروم، ماده منعقد کننده PASiC با غلظت 150 میلی‌گرم بر لیتر، pH برابر 5 و زمان ته‌نشینی 45 دقیقه قادر است کروم را از غلظت اولیه 10 میلی‌گرم بر لیتر به 29/0±118/3 میلی‌گرم بر لیتر کاهش دهد که فراتر از استاندارد تخلیه پساب به آب‌های پذیرنده می‌باشد. در حالی که همین ماده منعقدکننده قادر است کادمیوم را در شرایط بهینه، PASiC با غلظت 75 میلی‌گرم بر لیتر، pH برابر 8 و زمان ته نشینی 30 دقیقه، کادمیوم را از غلظت اولیه 5 میلی‌گرم بر لیتر به 01/0±019/0 میلی‌گرم بر لیتر برساند که کم‌تر از حد استاندارد تخلیه پساب به آب‌های پذیرنده می‌باشد.

استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که فرایند انعقاد و لخته‌سازی با استفاده از PASiC در حذف کادمیوم موثرتر از کروم بوده و می‌تواند به عنوان یک روش موثر جهت حذف فلز سنگین کادمیوم به کار رود.