سابقه و هدف: پیشگیری از پوسیدگی از اهداف اولیه در دندانپزشکی می‌باشد. کاربرد فلورایدهای موجود در کاهش دمینرالیزاسیون دندانی بسیار موثر است، اما توانایی محافظتی آن‌ها محدود است. بنابراین امروزه مطالعات زیادی برای بهبود اثر فلوراید توسط استفاده از لیزر صورت گرفته است. لذا هدف از این مطالعه کاربردی آزمایشگاهی، ارزیابی تاثیر لیزر دیود (طول موج= 810nm) و لیزر CO₂ (طول موج = 6/10 mµ) در همراهی با وارنیش NaF 26/2 درصد بر روی ریزسختی سطحی مینای دندان شیری می‌باشد.

مواد و روش‌ها: 72 دندان انسیزور شیری سالم مندیبل انسان پس از خارج شدن به دلایل درمانی، پالیش شده و به صورت تصادفی وارد یکی از گروه‌های درمانی زیر شدند: 1) وارنیشNaF، 2) وارنیش NaF همراه با لیزر دیود، 3) وارنیش NaF همراه با لیزر CO₂ ،4) لیزر CO₂، 5) لیزر دیود، 6) کنترل (بدون درمان). تغییرات مینایی به وسیله تست میکروهاردنس ویکرز (Surface Micro Hardness Vickers) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای ایجاد پوسیدگی مصنوعی نمونه‌ها در محلول HCl غوطه‌ور شدند. آنالیز آماری واریانس و توکی جهت بررسی نتایج انجام شد.

یافته‌ها: تمامی گروه‌های درمانی به جز گروه لیزر CO₂ باعث بهبود سختی سطح مینا و افزایش مقاومت مینا در برابر دمینرالیزاسیون شدند. گروه لیزر دیود در ترکیب با محلول فلوراید به‌طور معنی‌داری میکروهاردنس بالاتری نسبت به سایر گروه‌ها داشت و اختلاف معناداری بین گروه‌های درمانی لیزر دیود و سدیم فلوراید و لیزر  CO₂+ سدیم فلوراید دیده نشد.

استنتاج:سختی سطحی مینا وقتی تحت درمان با فلوراید همراه با لیزر قرار می‌گیرد، به میزان زیادی نسبت به گروه کنترل افزایش نشان می‌دهد. بنابراین به نظر می‌رسد این دو اثر سینرژیک داشته باشند و هم‌چنین لیزر دیود در مقایسه با لیزر CO₂ در افزایش ریزسختی دندان موثرتر بوده است.