سابقه و هدف: تظاهرات بالینی سنگ های انسداد دهنده حالب بسیار آزار دهنده است. عفونت، هماتوری و نارسایی کلیه از عوارض آن هستند. در چند دهه اخیر روش استاندارد انتخابی در تشخیص علت کولیک حالبی اوروگرافی ترشحی (IVP) بوده است، ولی در بسیاری از موارد کنترااندیکاسیون و محدودیت در انجام آن وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی دقت اولتراسوند و IVP در تشخیص سنگ حالب به عنوان شایع ترین علت کولیک حالبی است.
مواد و روش ها: مطالعه به صورت آینده نگر و بررسی قدرت تشخیصی یک ابزار بود. تعداد 41 بیمار با میانگین سنی 4/39 سال از اردیبهشت لغایت مهر 1378 توسط یک پزشک فوق تخصص اندوارولوژی ارجاع شدند. سونوگرافی توسط یک متخصص رادیولوژی و تفسیر IVP توسط متخصص رادیولوژی دیگر به طور مجزا انجام شد.
یافته ها: در این مطالعه، در 27 نفر تعداد 39 سنگ حالب تشخیص داده شد. حساسیت و ویژگی سونوگرافی در تشخیص سنگ های حالب به ترتیب 8/88 درصد و 8/92 درصد به دست آمد. در این روش PPV=%96 و NPV=%81.2 به دست آمد. در مورد IVP حساسیت و ویژگی به ترتیب 2/96 درصد و 8/92 درصد بود. در این روش PPV=%96.2 و NPV=%92.8 به دست آمد.
استنتاج: یافته های این پژوهش سونوگرافی را ازنظر حساسیت و ویژگی در تشخیص سنگ های حالب با IVP کاملا قابل مقایسه و رقابت می داند و با توجه به کنترااندیکاسیون های IVP می توان آن را به عنوان بررسی اولیه پیشنهاد نمود.