Mendeley  

Zotero  

Emadian O, Naghshvar F, Torabizade Z, Yaseri A, Khalilian A, Shahrbandian M. Determining the expression of p53 and HER2 with the related factors in prognosis of gastric carcinoma by immunohistochemistry. J Mazandaran Univ Med Sci 2011; 21 (82) :2-8
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-817-fa.html

سابقه و هدف : کارسینوم معده یکی از فراوانترین و بدخیم‌ترین سرطان‌ها بوده و تشخیص زودرس بیماری در شیوه درمان و میزان بقای بیماران بسیار مؤثر است. در سال‌های اخیر ژن های متعددی بیان شده‌اند که احتمال ارتباط بروز آن‌ها با پیش آگهی و بقای بیمار مطرح شده است. هدف این مطالعه، چگونگی بروز پروتئین‌های حاصل از ژن‌های p53 و HËR2 در سلول‌های کارسینوم معده از طریق ایمونوهیستوشیمی می‌باشد.
مواد و روش ها : در این مطالعه بلوک‌های پارافینی 114 نمونه گاسترکتومی مبتلایان به کارسینوم معده انتخاب و نتایج حاصله از رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی با یافته‌های هیستوپاتولوژیک مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و تست آماری Çhi-square‌ انجام شد.
یافته ها : در این مطالعه نسبت مرد به زن 92/1، میانگین سنی 92/10 ± 44/65 سال، شایعترین محل تومور آنتروم یا پیلور (54 مورد) و میانگین اندازه تومور 62/2±32/5 سانتیمتر بود. در طبقه‌بندی لورن نوع روده‌ای (101 مورد) و در طبقه‌بندی مینگ نوع ارتشاحی (74 مورد) فرم غالب بود. از نظر تمایز (Grade)، درجه 2 (58 مورد) و از نظر مرحله بیماری، T3 (76 مورد) از بیشترین فراوانی برخوردار بودند. متاستاز به غدد لنفی نیز در 70 مورد دیده شد. میزان بیان پروتئین‌های p53 و HËR2 به ترتیب 6/52 درصد و6/24 درصد بوده و این‌دو ارتباط آماری بسیار خوبی با هم نشان دادند (05/0p<). همچنین بین بروز پروتئین p53 با اندازه تومور، محل تومور (فوندوس یا تنه و بیش از 1 ناحیه درگیر) و متاستاز به غدد لنفاوی ارتباط آماری معنی‌دار (05/0p<) دیده شد. بروز پروتئین HËR2‌ نیز با سن، اندازه تومور و طبقه‌بندی لورن نوع روده‌ای ارتباط آماری معنی‌دار (05/0p<) داشت.
استنتاج : مطالعه حاضر نشان داد که بروز پروتئین p53 با اندازه بزرگتر تومور و متاستاز به غدد لنفاوی همراه است. پروتئین HËR2‌ نیز با سن بیماران، اندازه تومور و طبقه‌بندی بودن ارتباط داشت.