سابقه و هدف: آلودگی خاک‌های مناطق نفت خیز جنوب کشور و مجاور خطوط انتقال نفت و گاز به انواع هیدروکربن‌های نفتی به یک معضل عمده زیست محیطی تبدیل شده است. هدف از پژوهش فعلی، تعیین بازده حذف زیستی n- هگزادکان از خاک به عنوان آلاینده مدل با استفاده از فرایند اصلاح زیستی بود.

مواد و روش‌ها: خاک‌های دارای آلودگی قدیمی به هیدروکربن‌ها نفتی به عنوان منبع جداسازی باکتری‌ها مورد استفاده قرار گرفت. جداسازی باکتری‌های تجزیه‌کننده n- هگزادکان با غنی‌سازی در محیط کشت نمکی و گرماگذاری در دمای 31 درجه سانتی‌‌گراد بر روی یک شیکر انکوباتور با دور rpm 150 با انجام کشت‌های مکرر یک هفته‌ای طی
6 هفته انجام شد. در نهایت دو سویه خالص جداسازی و به وسیله PCR شناسایی شدند. بازده حذف زیستی غلظت‌های اولیه n- هگزادکان 500، 1000 و mg/kg 5000 طی 8 هفته مطالعه شد.

یافته‌ها: دو سویه باکتری پسودوموناس آئروژینوزا با قابلیت تجزیه n- هگزادکان جداسازی شدند. بازده حذف حذف n-هگزادکان در انتهای روز 56 به ازای غلظت‌های اولیه 500، 1000 و mg/kg 5000 به ترتیب 6/93 درصد، 5/87 درصد و 62/69 درصد بود.

استنتاج: باکتری‌های پسودوموناس آئروژینوزا جداسازی شده نشان‌دهنده قابلیت بالای تجزیه زیستی n-هگزادکان در خاک و نیز پتانسیل تولید بیوسورفکتات بوده و می‌توان آن‌ها را برای اصلاح زیستی خاک‌های آلوده به هیدروکربن‌های نفتی به کار برد.