سابقه و هدف: ترخیص با رضایت شخصی و علی‌رغم توصیه پزشکان، تاثیر منفی بر نتایج درمان، استفاده از منابع درمانی و درگیری پزشکان و مدیران بیمارستان‌ها در دعاوی قضایی دارد. هدف از این مطالعه، بررسی علل ترک با مسئولیت شخصی بیماران بستری و اورژانس در بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در شش ماهه اول سال 93 می باشد.

مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی است که به بررسی علل ترخیص با میل شخصی بیماران در شش ماهه اول سال 1393 در مراکز آموزشی درمانی و بیمارستان‌های تابعه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران پرداخته است. گردآوری داده‌ها توسط پرسشنامه تهیه شده توسط اداره مدارک پزشکی معاونت درمان و با همکاری دفتر بهبود کیفیت انجام شد که شامل دو قسمت می‌باشد: قسمت اول حاوی اطلاعات دموگرافیک بیمار و قسمت دوم شامل دلایل ترک با مسئولیت شخصی بود. تجمیع داده‌ها، توسط کارشناسان دفتر بهبود کیفیت دانشگاه انجام شد. اطلاعات به دست آمده در نرم‌افزار SPSS ویرایش 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که شیوع ترک با مسئولیت شخصی در مراکز آموزشی درمانی در بخش اورژانس 81/3 درصد و در بخش‌های بستری 38/4 درصد بود و شیوع آن در بیمارستان‌های تابعه در بخش اورژانس 38/8 درصد و در بخش‌های بستری 59/1 درصد بود. شایع‌ترین علل آن به ترتیب، بهبودی نسبی، عدم اعتماد به کیفیت خدمات بیمارستانی، دلایل عاطفی و عدم آسایش و راحتی بود.

استنتاج: با توجه به نتایج این مطالعه ضرورت دارد که از بدو ورود بیماران به بیمارستان، اقدام به برقراری ارتباط موثر و حمایت‌گرانه با بیمار و جلب اعتماد بیمار نموده تا احتمال ترک با مسئولیت شخصی کاهش یابد.