سابقه و هدف: آترواسکلروزیس نوعی بیماری قلبی- عروقی بوده که به عنوان مهم‌ترین عامل مرگ و میر در جهان شناخته شده است. در آترواسکلروز شریان‌ها به دلیل ورود لیپیدها ضخیم ترشده ودچار التهاب می‌شوند. مطالعات اپیدمیولوژیکی نشان داده‌اند که علاوه بر فاکتورهای دموگرافیک سن و جنس، کلسترول، سیگار، فشارخون، چاقی، دیابت و عوامل ژنتیکی نیز با پیشرفت آترواسکلروزیس در ارتباط هستند. هستند. کلسترول جریان خون به صورت لیپو پروتئین‌های مختلف حمل می‌شود که در این میان لیپوپروتئین LDL(low density lipoprotein) بیش‌ترین نقش را در انتقال LDL و آترواسکلروزیس دارد. مقدار افزایش یافته‌کلسترول LDL(LDL-C) آغاز و پیشرفت آترواسکلروزیس را تسریع می‌کند. بنابراین با توجه به اهمیت LDL-C در بیماری‌های قلبی عروقی و تنظیم هومئوستاز کلسترول توسط پروتئین متصل شونده به عنصر تنظیمی استرول، هدف از این مطالعه بررسی رابطه میان سطح بیان ژنی این پروتئین با پروفایل لیپیدی، سن و جنس بوده است.

مواد و روش‌ها: در مطالعه مقطعی حاضر که در سال 1393 و در مرکزتحقیقات گروه بیوشیمی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد، در مجموع 126 نفر از جمعیت ایرانی (68 مرد و 58 زن) براساس معیارهای مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. RNA سلول‌های سفید خون جداسازی شد و میزان بیان ژن پروتئین متصل شونده به عنصر تنظیمی استرول به روش RT-qPCR تعیین گردید.

یافته‌ها: بین فاکتورهای جنس (018/0˂p) و LDL-C (05/0˂p) با میزان بیان ژن پروتئین متصل شونده به عنصر تنظیمی استرول ارتباط معناداری وجود داشت. تفاوت معناداری بین کلسترول تام، HDL-C و سن با میزان بیان ژن پروتئین متصل شونده به عنصر تنظیمی استرول دیده نشد(05/0˃p).

استنتاج: نتایج نشان داد که از میان فاکتورهای موثر در آترواسکلروز، جنس و LDL بر میزان بیان ژن پروتئین متصل شونده به عنصر تنظیمی استرول موثر هستند.