سابقه و هدف: GPC3 مارکری است که در تروفوبلاست‌ها و بسیاری از بافت‌های جنینی بروز می‌یابد. از آن‌جا که تومورهای سلول زایای غیر سمینومایی، امبریوژنز را تکرار می‌کنند امید بر آن است که از GPC3 به عنوان مارکری جهت افتراق انواع زیرگروه‌های این تومورها استفاده شود. در این مطالعه به ارزیابی بروز آن در زیر گروه های گوناگون تومورهای سلول زایای بیضه به روش ایمونوهیستوشیمی پرداختیم.

  مواد و روش ‌ ها: این مطالعه بر روی 55 مورد از تومورهای سلول زایای بیضه، شامل 23 مورد سمینوما، 10 مورد امبریونال کارسینوما، 8 مورد تراتوکارسینوما، 4 مورد تومور سلول زایای مختلط، 3 مورد تراتوم بالغ، 3 مورد تراتوم نابالغ و 4 مورد تومور کیسه زرده انجام شد و مارکر GPC3 در آن‌ها به روش ایمونوهیستوشیمی ارزیابی شد.

  یافته ‌ ها: مارکر GPC3 به صورت منتشر در سطح غشایی و سیتوپلاسمیک تمامی تومورهای کیسه زرده و تومورهای مختلط که دارای عناصر کیسه زرده بوده‌اند، مثبت بود. بروز مارکر در تراتوم نابالغ (33 درصد)، تراتوکارسینوما (25 درصد) وامبریونال کارسینوما (20 درصد) در برخی از نمونه ها مثبت بود. تومورهای سمینوما، تراتوم بالغ و بافت طبیعی بیضه برای این مارکر منفی بودند.

  استنتاج: به نظر می‌رسد که GPC3 مارکر مناسبی برای شناسایی پاتولوژیک تومور کیسه زرده و یا حضور عناصر کیسه زرده در تومورهای سلول زایای مختلط باشد.