دوره 26، شماره 141 - ( مهر 1395 )                   جلد 26 شماره 141 صفحات 58-45 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Saeedi M, Akbari J, Morteza-semnani K, Rostamkalaei S, Banaee , K. Effect of P.major Mucilage: HPMCK4M Ratio on the Bioadhesive and Dissolution Rate of Propranolol HCl Buccoadhesive Tablets. J Mazandaran Univ Med Sci 2016; 26 (141) :45-58
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-8583-fa.html
سعیدی مجید، اکبری جعفر، مرتضی سمنانی کتایون، رستمکلایی سهراب، بنایی کسری. بررسی تاثیر نسبت موسیلاژ Plantago major (بارهنگ) و HPMC K4M بر قدرت مخاط چسبی و سرعت آزادسازی قرص های زیست چسب داخل گونه ای پروپرانولول هیدروکلراید. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1395; 26 (141) :45-58

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-8583-fa.html


چکیده:   (6390 مشاهده)

سابقه و هدف: دارورسانی به حفره دهانی دارای ویژگی‌های خاصی است که آن را به عنوان یک جایگاه درمانی مد نظر محققان قرار داده است. علاوه بر خصوصیات دارورسانی سیستمیک و عدم وجود مشکل گذر اول کبدی در این مسیر، دارورسانی موضعی در این محل نیز دارای جایگاه خاصی می‌باشد. در این تحقیق، موسیلاژ استخراج شده از دانه‌های گیاه بارهنگ، به عنوان یک پلیمر زیست چسب، در فرمولاسیون قرص‌های زیست چسب داخل گونه‌ای پروپرانولول هیدروکلراید استفاده شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، دانه های گیاه بارهنگ در اسید کلریدریک 1/0 نرمال بر روی هیتر حرارت داده شد. موسیلاژ حاصل پس از صاف شدن با استفاده از اتانول رسوب داده شد و جدا گردید. سپس قرص‌های پروپرانولول هیدروکلراید 80 میلی‌گرمی با نسبت‌های مختلف از دارو به موسیلاژ و نسبت‌های مشابه از پلیمر HPMCK4M، به تنهایی و مخلوط موسیلاژ با این پلیمر تهیه شد. روند آزاد سازی، سرعت جذب آب، تغییرات وزن، تورم، فرسایش، سختی و زیست چسبی مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که حداکثر قدرت مخاط چسبی با فرمولاسیون F1 و کم‌ترین قدرت مخاط چسبی با فرمولاسیون F6 مشاهده می‌گردد. قدرت مخاط چسبی با افزایش میزان موسیلاژ در فرمولاسیون‌ها کاهش می‌یابد. هم‌چنین سرعت رهش دارو با افزایش میزان موسیلاژ افزایش می‌یابد. در بین 7 فرمولاسیون اول که دارای مخلوطی از موسیلاژ و پلیمر می‌باشند، کم‌ترین و بیش‌ترین سرعت رهش به‌ترتیب در فرمولاسیون F1 و F7 که دارای بیش‌ترین میزان پلیمر و موسیلاژ (70 میلی‌گرم) می‌باشند، مشاهده گردید.

استنتاج: موسیلاژ بارهنگ همراه با پلیمر HPMC K4M می تواند به عنوان یک عامل زیست چسب، همراه با اثرات کنترل‌کننده رهش مطرح گردد.

واژه‌های کلیدی: موسیلاژ، بارهنگ، زیست چسب، HPMC K4M، DSC، FTIR
متن کامل [PDF 905 kb]   (2196 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb