سابقه و هدف: از آن‌جایی که بسیاری از افراد دارای بیماری‌های دهان و دندان، ابتدا به پزشک مراجعه می‌کنند، پزشکان باید در زمینه اقدامات اولیه درمانی، آگاهی کافی داشته باشند. این مطالعه با هدف بررسی آگاهی کارورزان دانشکده پزشکی بابل، ساری و مشهد از بیماری‌های دهان و دندان و اورژانس‌های دندانپزشکی در سال 93-1392 انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی- تحلیلی بر روی 98 کارورز دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ‌ساری، ‌بابل و مشهد انجام شد. پرسشنامه‌ای با توجه به کتب، منابع علمی و مقالات موجود در این زمینه طراحی شد که از نظر روایی محتوا، مورد نقد چهار نفر از متخصصین قرار گرفت. جهت بررسی پایایی پرسشنامه از روش Test-Retest استفاده شد و ضریب همبستگی اسپیرمن 8/0 به دست آمد. اطلاعات با استفاده از نرم‌‌افزار آماری 20 SPSS V. و آزمون‌های ANOVA و Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و 05/0p< معنی‌دار تلقی ‌گردید.

یافته‌ها: میانگین نمره آگاهی دانشجویان مورد بررسی 3/8 بود. نمره آگاهی دانشجویان بین سه دانشگاه اختلاف معنی‌داری داشت (004/0 >p) و در دانشگاه علوم پزشکی بابل بالاتر از دو دانشگاه دیگر بود.

استنتاج: با توجه به پایین بودن میزان آگاهی کارورزان پزشکی در مورد بیماری‌های دهان و دندان، مطالعات بیش‌تری جهت شناخت عوامل موثر در این زمینه، آموزش بیش‌تر و برگزاری دوره‌های آموزشی برای دانشجویان پزشکی و باز‌آموزی برای پزشکان مورد نیاز است.