سابقه و هدف: آسینتوباکتر بومانی به عنوان عامل عفونت‌های بیمارستانی به دلیل قابلیت کسب مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها به مدت طولانی در محیط پایدار مانده و ریشه کنی این باکتری را دشوار می‌سازد. هدف مطالعه، شناسایی ژن‌های مقاومت پلاسمیدی ampC و تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های آسینتوباکتر بومانی استبود.
مواد و روش‌ها: 60 سویه آسینتوباکتر بومانی جداسازی شده از زخم، ادرار، خون، ترشحات تنفسی و تراشه جمع‌آوری گردید. حضور ژن‌های ampc وابسته به پلاسمید شامل FOX، MOX، DHA، ACC و CIT با روش Multiplex-PCR بررسی شد. آزمون حساسیت آنتی‌بیوتیکی علیه 5 آنتی بیوتیک برای تمام جدایه‌ها انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج Multiplex-PCR ‏نشان داد 39 نمونه (65 درصد) دارای ژن CIT، 36 نمونه (60 درصد) دارای ژن DHA، 12 نمونه (20 درصد) دارای ژن MOX و 8 نمونه (3/13 درصد%) واجد ژن‌های ACC و FOX بودند. بر اساس نتایج آنتی‌بیوگرام، بیش ترین مقاومت به آنتی‌بیوتیک سفپیم (95 درصد) و بیش‌ترین حساسیت به آنتی‌بیوتیک جنتامایسین (45 درصد) بود.
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان‌دهنده درصد بالای حضور ژن‌های ampC وابسته به پلاسمید و هم‌چنین شیوع بالای مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سویه‌های آسینتوباکتر بومانی جدا شده از عفونت‌های مختلف بود.