سابقه و هدف: بررسی بیان ژن P16 که یک مهار کننده تومور است، از نظر بالینی و آسیب‌شناسی در سرطان پستان اهمیت دارد. هدف از این مطالعه، تعیین میزان بیان ژن P16 با شاخص‌های بافتی و پاتولوژی با دو روش هیستوشیمی و ایمونوهیستوشیمی می‌باشد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی تعداد 100 نمونه سرطانی پستان که به بیمارستان امداد شهید بهشتی شهر سبزوار مراجعه کرده بودند، انجام شد. بعد از ثابت کردن نمونه‌ها در فرمالین، پاساژ بافتی، مقطع گیری و رنگ آمیزی انجام شد. تشخیص آسیب شناسی توسط دو پاتولوژیست انجام گرفت. داده‌ها با نرم افزار SPSS16 با آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: از تعداد 100 نمونه مورد مطالعه، تعداد 82 نمونه بدخیمی (82 درصد) با بیان بالای‌ژن  P16همراه بود. 18 مورد (18 درصد) از نمونه‌های بدخیمی فاقد بیان ژن P16 بود. در نمونه های غیرسرطانی (نمونه های سالم) بیان بالای ژنP16  مشاهده نشد. بین بیان بالای ژن P16 با گرید بالایی تومور ارتباط معنی‌داری وجود داشت (001/0< P) هم‌چنین بین مرحله ی (Stage) تومور و بیان ژن P16 ارتباط معنی داری وجود داشت (46/0< P).

استنتاج: در مطالعه حاضر، بیان ژن P16 در بیمارانی که در گرید بالای بافتی قرار داشتند، بیش‌تر مشاهده شده است، بنابراین بیان بالای ژنP16  را در نمونه‌های سرطانی می‌توان نشانه‌ای از پیش‌آگهی بد قلمداد نمود.