سابقه و هدف: نارساخوانی اختلالی شایع در میان دانشآموزان است که منجر به مشکلات گستردهای در زمینه عملکرد تحصیلی میشود. هدف این پژوهش تعیین تأثیر تقویت توجه بر حافظهکاری و مؤلفههای خواندن دانشآموزان نارساخوان است.
مواد و روشها: طرح پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی و یک مطالعه تک موردی با طرح خط پایۀ چندگانه با گروه کنترل بوده است. نمونه مورد بررسی در این مطالعه، 8 دانشآموز نارساخوان ساکن شهرستان کرج بودند که در سال تحصیلی 91-90 به مراکز اختلالات یادگیری مراجعه کرده بودند. نمونهها با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. تقویت عملکردهای توجهی به مدت 15 جلسه با استفاده از برنامه توانبخشی شناختی صورت گرفت. آزمودنیها در سه مرحله و در هر مرحله 3 بار و هم چنین در یک فاصله زمانی چهار ماه مورد توسط آزمون توانایی خواندن فارسی (APRA) و آزمون N-BACK مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادههای این پژوهش با برنامۀ اکسل 2007 به منظور تحلیل کیفی دادهها و MBD جهت تحلیل کمی استفاده شد.
یافتهها: نتایج حاصل از اندازه اثر به دست آمده از MBD و تحلیل بصری نشان میدهد که آزمودنیهای گروه آزمایش در نمرات حافظهکاری و مؤلفههای خواندن تغییر و بهبود نشان دادند.
استنتاج: تقویت توجه در بهبود دانشآموزان نارساخوان تأثیر دارد. بر مبنای نتایج این پژوهش میتوان پیشنهاد نمود که به کارگیری ابزارهای توانبخشی شناختی در قالب برنامههای رایانهای میتواند ابزار اثربخش در تقویت دانشآموزان نارساخوان باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |