سابقه و هدف: با توجه به اهمیت مدیریت درد در بیماران مبتلا به سرطان، این تحقیق با هدف بررسی شیوع درد و شدت آن، داروهای مصرفی و میزان کنترل درد در بیماران مبتلا به سرطان در یکی از مراکز درمانی شمال ایران انجام شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی، 100 بیمار مبتلا به سرطان که در سال 1394 به بیمارستان امام سجاد (ع) رامسر مراجعه کرده بودند، به صورت آینده‌نگر در مطالعه قرار گرفتند. علاوه بر ثبت اطلاعات دموگرافیک و بالینی، نوع مسکن‌های مصرفی بیماران و شدت درد بر اساس Numeric Rating Scale (NRS)  (از 0 بدون درد تا 10 شدیدترین دردی که تا به حال تجربه کرده) در دو ویزیت مجزا به فاصله سه هفته تعیین شد.

یافته‌ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان 3±7/54 سال بود. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (98 بیمار، 98 درصد) و اپیوئیدها (49 بیمار، 49 درصد) شایع‌ترین مسکن‌های مصرف شده بوده و در بین اپیوئیدها، کدئین (3/67 درصد) و مورفین (5/24 درصد) شایع‌ترین مصرف را داشتند. نمره درد در ویزیت اول، 342/0±94/3 و با مصرف مسکن‌ها، 316/0±65/3 بود (002/0= P). در بیماران تحت درمان با اپیوئیدها، نمره درد در ویزیت اول، 530/0±290/4 و در ویزیت دوم 506/0±840/3 بود (007/0 = P).

استنتاج: علی‌رغم کاهش آماری نمره درد با مصرف مسکن‌ها، میزان کاهش از نظر بالینی قابل توجه نبوده است و همچنان بیماران از دردی که در محدوده بین 3 و 4 در معیار NRS بود، رنج می‌بردند. توجه بیش از پیش به مدیریت درد و به خصوص استفاده از گایدلاین‌های استاندارد در این زمینه توصیه می‌شود.