سابقه و هدف: پاراکوات علف‌کشی تماسی، غیرانتخابی، حلال در محلول‌های آبی و مهم‌ترین علف‌کش از دسته بی‌پیریدیل‌‌ها است. علاوه بر اثرات مخرب زیست محیطی، این ترکیب کل سیستم بدن به خصوص سیستم ریوی، اعصاب مرکزی و غدد لنفاوی را درگیر می‌کند. هدف از این مطالعه بررسی کارایی میزان تجزیه‌پذیری سم پاراکوات با استفاده از فرآیندهای فنتون و شبه‌فنتون بوده است.

مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر اثر متغیرهای pH، غلظت عامل‌های فنتون و شبه­فنتون (Fe^{2 +}، H₂O₂ وFe³⁺) و غلظت اولیه آلاینده مذکور بر راندمان حذف سم پاراکوات در مقیاس آزمایشگاهی توسط راکتور یک لیتری به روش ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. غلظت پاراکوات باقی مانده و میزان حذف کربن آلی به‌ترتیب با استفاده از دستگاه HPLC مجهز به دتکتور UV-visible  در طول موج 259nm و TOCسنج اندازه‌گیری شد.

یافته‌ها: فرآیندهای شبه‌فنتون و فنتون به‌ترتیب قادر به حذف 44/86 درصد و 53/84درصد سم پاراکوات تحت شرایط بهینه (pH=3 H₂O₂=29.4mM, Fe³⁺=Fe²⁺=0.9mM, PQ=0.194 mM,) در زمان 120 دقیقه می‌باشند. میزان حذف TOC در فرآیندهای شبه فنتون و فنتون به‌ترتیب برابر 15/52درصد و 45درصد می‌باشد. نتایج حاصله نشان داد که سینتیک فرآیند فنتون و شبه فنتون از واکنش درجه اول کاذب پیروی می‌کند.

استنتاج: فرآیند فنتون و شبه فنتون در حذف پاراکوات دارای عملکرد تقریباً مشابه بود با این تفاوت که در فرآیند شبه‌فنتون معدنی‌سازی بیش تری مشاهده شد. این فرآیند می‌تواند به‌عنوان پس تصفیه مناسب و قابل قبول جهت حذف سم پاراکوات محسوب گردد. برای رسیدن به استانداردهای موجود جهت تخلیه پساب باید به دنبال آن  فرآیند تصفیه تکمیلی در نظر گرفته شود یا به عنوان تصفیه نهایی در زمان واکنش طولانی‌تر به کار گرفته شود.