سابقه و هدف : زایمان نوعی فرآیند فیزیولوژیک دردناک است که از گذشته تاکنون روشهای مختلفی جهت مقابله با آن مطرح شده است. انواع مهارهای عصبی تحت عنوان بیدردی ناحیهای(Regional analgesia) برای تسکین درد در طول مراحل زایمان مطرح شده است که از شایعترین روشها میباشد. هدف از این مطالعه، مقایسه اثرات دو روش بیدردی اسپاینال و اپیدورال در میزان بیدردی و سیر زایمان میباشد.
مواد و روشها : این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی میباشد که در سال 1382- 1381 در بخش زایمان بیمارستان زنان فاطمیه شهر همدان انجام شد. 120 خانم حامله ترم شکم اول و دومی را که در فاز فعال زایمانی بودند در دو گروه 60 نفره تحت بیدردی اسپاینال با سوفنتانیل و بیدردی اپیدورال با بوبیواکائین و لیدوکائین قرار داده و سپس مدت بیدردی و سیر زایمان به این ترتیب بررسی شدکه پس از تزریق دارو در دقایق 1-5-15-30 و سپس هر 30 دقیقه به کنترل علایم حیاتی مادر پرداخته، ضربان قلب جنین هر 15 دقیقه کنترل شده، معاینه واژینال مادر هر یکساعت انجام شده، 4 ساعت بعد از زایمان از نظر دفع ادرار و یک هفته پس از زایمان از نظر سردرد و کمردرد بررسی صورت گرفته است.
هر دو گروه از نظر دموگرافیک، دفعات بارداری و زایمان مشابه هم بودند و از نظر نمرهبندی درد(براساس VAS)، طول مدت مرحله اول و دوم زایمان، روش زایمان، برای مصرف اکسیتوسین و زجر جنینی تفاوت معنیدار نداشتند.
یافتهها : از نظر شدت درد با استفاده از معیار VAS، متوسط احساس درد 68/1 در گروه اسپاینال و میانگین طول مدت بیدردی در روش بیدردی اسپاینال 42+ 109 دقیقه و در یکبار تزریق اپیدورال 2/4= 5/73 و متوسط احساس درد 69/1 میباشد که اختلاف معنیداری را نشان نمیدهد.
استنتاج : از این مطالعه میتوان به این نتیجه رسید که از آنجا که انجام تکنیک اپیدورال مشکل است و نظارت دقیق و حضور مستقیم متخصص بیهوشی را میطلبد نیاز به تکرار مقدار دارو دارد، میتوان روش اسپاینال را جایگزین مناسبی برای روش اپیدورال دانست. روش بیدردی اسپاینال سادهتر، کمهزینهتر و عملیتر بوده، بیدردی مطلوبی را ایجاد مینماید.