سابقه و هدف: رگ‌زایی از طریق مهیا کردن مواد غذای به رشد و گسترش سرطان کمک می‌کند. در هر بافت سرطانی، جمعیت نادر و متمایز از سلول‌ها به نام سلول‌های بنیادی سرطانی وجود دارند که مسئول شروع، گسترش، متاستاز و تهاجم در سرطان‌ها شناخته شده‌اند. رگ زایی در سلول‌های بنیادی سرطانی نسبت به سایر سلول‌های توموری بیش‌تر رخ می‌دهد. ایبوپروفن به عنوان عضوی از خانواده داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی برای پیشگیری و درمان سرطان‌های خاصی استفاده می‌شود. در مطالعه حاضر تاثیر داروی ایبوپروفن بر توانایی رگ‌زایی سلول‌های بنیادی سرطان معده بررسی شد.

مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی انجام شده ابتدا سلول‌های بنیادی سرطانی از رده سلولی سرطان معده MKN45 با استفاده از تکنیک تشکیل اجسام کروی spheroid colony formation) ( جداسازی شد و سپس با غلظت‌های مختلفی از داروی ایبوپروفن تیمار شدند. نهایتاً اثر این دارو بر توانایی رگ‌زایی در سلول‌های بنیادی سرطانی تیمار شده نسبت به سلول‌های کنترل با استفاده از مدل تشکیل لوله بررسی شد.

یافته‌ها: رگ‌زایی در سلول‌های بنیادی سرطانی تیمار شده با ایبوپروفن در مقایسه با سلول‌های بنیادی سرطانی کنترل کاهش پیدا کرد.

استنتاج: ایبوپروفن رگ‌زایی را در سلول‌های بنیادی سرطان معده کاهش می‌دهد.