سابقه و هدف: بیماری عروق کرونر یکی از علل عمده مرگ و میر و از کارافتادگی جامعه بشری است. این مطالعه به بررسی عوامل مختلف تأخیر در بستری بیماران با علائم بیماری قلبی با استفاده از رگرسیون چندک پرداخته است.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصییفی تحلیلی، پرونده‌های پزشکی بیمارانی که در طی 6 ماه از آغاز فرودین تا پایان شهریور ماه 1394 در یکی از بیمارستان‌های تخصصی قلب در دانشگاه علوم پزشکی مازندران بستری بودند، مورد مطالعه قرار داده است. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار STATA13 و 20 SPSS و با استفاده از رگرسیون چندک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: از 401 بیمار مراجعه‌کننده به مرکز درمانی، 35/59 درصد بیماران در 3 ساعت اولیه شروع درد، 45/20 درصد بیماران در 3 ساعت دوم و 20/20 درصد افراد بعد از 6 ساعت به بیمارستان مراجعه کرده بودند. علاوه بر این میانگین زمان انتظار برای بستری برابر 238 دقیقه (نزدیک به 4 ساعت) بوده است. براساس نتایج به دست آمده در این مطالعه، مردان نسبت به زنان، افراد با سواد بالاتر و افراد دارای بیمه، افراد با سابقه بیماری قلبی، متاهلین نسبت به مجردین و ساکنین شهرها نسبت به روستاها دارای زمان انتظار کوتاه‌تری بوده‌اند و اثرات آن از لحاظ آماری معنی‌دار بوده است. (P-value<0.05)

استنتاج: بالا بردن سطح آگاهی بیماران در مورد بیماری‌های قلبی و علائم و نشانه‌های خطر آن‌ها می‌تواند به بیماران در جهت کاهش عوارض ناشی از تاخیر در درمان کمک نماید.