دوره 28، شماره 159 - ( فروردین 1397 )                   جلد 28 شماره 159 صفحات 142-137 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Motallebnejad M, Molania T, Moghadamnia A A, Pouramir M, Moslemi D, Kazemi S et al . Antioxidant Effect of Lycopene on Oral Mucositis in Gamma Radiation Protection in Rats (A Preliminary study). J Mazandaran Univ Med Sci 2018; 28 (159) :137-142
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-9208-fa.html
مطلب نژاد مینا، ملانیا طاهره، مقدم نیا علی اکبر، پورامیر مهدی، مسلمی داریوش، کاظمی سهراب و همکاران.. تاثیر آنتی اکسیدانی لیکوپن بر موکوزیت دهانی در محافظت پرتوی گاما در rat (مطالعه اولیه) . مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1397; 28 (159) :137-142

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-9208-fa.html


چکیده:   (12910 مشاهده)
سابقه و هدف: از آنجاییکه خاصیت آنتی اکسیدانی لیکوپن به اثبات رسیده است، هدف از این مطالعه بررسی تاثیر لیکوپن بر موکوزیت دهانی در rat های تحت تابش اشعه گاما میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه تجربی روی 28 موش نر که در 4 گروه هفتتایی طبقه شده بودند، صورت گرفت. اشعه گاما به میزان 15 گری و به مدت 7 دقیقه و 39 ثانیه استفاده شد. موشها روزانه تزریقات مورد نظر را به روش داخل صفاقی (IP) به مدت 6 روز دریافت کردند و روزانه از ناحیه لب و زبان جهت بررسی بروز و شدت موکوزیت معاینه شدند. نمونه خون هم 2 نوبت طی روزهای صفر و 6 مطالعه از موشها جمعآوری شد و به منظور بررسی میزان آنتیاکسیدان توتال سرم مورد بررسی بیوشیمی قرار گرفت. سپس دادهها در نرمافزار آماری SPSS 18 قرار داده شد. دادههای مربوط به موکوزیت توسط one way ANOVA آنالیز شد و برای مقایسه شدت موکوزیت در گروههای درمانی به صورت دو به دو از تست man-whithney استفاده شد. دادههای مربوط به ظرفیت آنتیاکسیدانی سرم با استفاده از تست one way ANOVA آنالیز شد. p- value در کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد
یافتهها: لیکوپن موجب تأخیر در بروز موکوزیت نشد، اما شدت موکوزیت در گروههای لیکوپن نسبت به گروه پلاسبو کم تر بود. تغییرات ظرفیت تام آنتیاکسیدانی سرم بین گروههای درمانی با استفاده از تست FRAP نیز در روز ششم مطالعه بین گروه L50 و PR، گروه L50 و LR25، گروه PR و LR50 و گروه LR25 و LR50 معنیدار بود.
استنتاج: لیکوپن موجب تاخیر در بروز موکوزیت در گروههای درمانی نشد ولی شدت موکوزیت در گروه دریافت کننده لیکوپن خفیف تر از گروه پلاسبو بود.
 
واژه‌های کلیدی: لیکوپن، موکوزیت، آنتی اکسیدان، سرم
متن کامل [PDF 679 kb]   (1261 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش کوتاه | موضوع مقاله: دندانپزشکی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb