سابقه و هدف: امروزه عوارض و صدمات جانی و مالی ناشی از سوانح طبیعی و غیرطبیعی، تاثیر شگرف و انکارناپذیری بر نحوه زندگی و سلامت انسان‌ها به‌جای می‌گذارد. این پژوهش با هدف تعیین میزان توانمندی بیمارستان‌های منتخب در مدیریت بحران با رویکرد سازمان جهانی بهداشت در سال 1394 انجام گردید.

مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی است که جامعه آماری در این پژوهش، صاحب‌نظران سه بیمارستان آموزشی درمانی رازی، تامین اجتماعی ولیعصر و خصوصی شفا می باشد که جمعا 45 نفر بودند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، چک لیست سازمان جهانی بهداشت بود که با استفاده از تاکسونومی عددی و به کمک نرم‌افزار اکسل مورد آنالیز قرار گرفت.

یافته‌ها: یافته‌های مربوط به پنج سوال از شاخص های چک لیست شامل اطلاعات کلی، شناخت مخاطرات و سطح ایمنی عملکردی، سازه ای و غیر سازه ای نشان داد که سطح ایمنی کلی در بیمارستان شفا (84/57 درصد) بیش از دو بیمارستان دیگر بوده است. با توجه به نتایج پژوهش به‌دست آمده، بر اساس درجه‌بندی وضعیت توسعه یافتگی، به‌جز بیمارستان ولیعصر (75/0< fi < 5/0) که در حال توسعه بود، دو بیمارستان شفا و رازی(75/0> fi) عقب مانده می‌باشند.

استنتاج: نتایج پژوهش، نیاز و ضرورت وجود یک سیستم مدیریتی استاندارد در زمینه بحران را نشان می دهد و باید به شاخص‌های کلی، سطوح ایمنی و مخاطرات بیمارستانی توجه جدی شود.