سابقه و هدف: شاخص‌های مختلفی برای تعیین سطح توسعه یافتگی یک کشور یا منطقه وجود دارد. در این میان، شاخص‌های عدالت در سلامت از مهم‌ترین شاخص‌های هر کشوری به شمار می‌آیند. لذا هدف از انجام این مطالعه، سنجش سطح توسعه یافتگی شهرستان‌های منتخب استان مازندران با رویکرد عدالت در سلامت در سال 93 بود.

مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی بود که جامعه آماری را شهرستان های منتخب استان (بابلسر، ساری، تنکابن، آمل، نوشهر) تشکیل دادند. به منظور گردآوری شاخص های عدالت در سلامت از بانک داده‌های سازمان مدیریت و برنامه ریزی و شبکه‌های بهداشت و درمان شهرستان های مذکور استفاده گردید. در این مطالعه از تکنیک تاکسونومی جهت رتبه بندی شهرستانها استفاده شده است.

یافته‌ها: درجه توسعه یافتگی در شاخص‌های مرگ و میر و تولد در شهرستان نوشهر (57/0) و در شهرستان ساری (86/0) ، شاخص‌های بیماری‌ها و حوادث در شهرستان آمل (50/0) و در شهرستان تنکابن(88/0)، شاخص‌های سلامت محیط و کار در شهرستان ساری (69/0) و در شهرستان بابلسر(89/0)، شاخص‌های سلامت خانواده و آموزش در شهرستان ساری (26/0) در شهرستان آمل(82/0) و در نهایت شاخص‌های رفاه اجتماعی از (82/0) در شهرستان ساری تا (96/0) در شهرستان تنکابن متغیر بوده است.

استنتاج: با توجه به نتایج از 5 شهرستان مورد بررسی، هیچ کدام از شهرستان‌های منتخب به لحاظ شاخص‌های مرگ و میر و تولد، سلامت محیط وکار و رفاه اجتماعی و بهزیستی در سطح نسبتاً مطلوبی قرار ندارد.لذا اهتمام ویژه جهت تامین و جبران خدمات و امکانات اجتناب ناپذیر است.