سابقه و هدف: ژیاردیازیس یک بیماری کلینیکی خود محدود شونده را ایجاد می‌کند که علائم مشخصه آن اسهال، کرامپ‌های شکمی، نفخ، کاهش وزن و سوء جذب مواد می‌باشد. مواردی از ژیاردیازیس بدون علائم بالینی در کشورهای در حال توسعه گزارش شده است که برخی از ژنوتیپ‌ها در ایجاد آن دخیل هستند. هدف از این مطالعه بررسی ژنوتیپ تک یاخته ژیاردیا در بیماران فاقد علامت مبتلا به ژیاردیازیس می‌باشد.

مواد و روش‌ها: تعداد 320 نمونه مدفوع از مراجعه‌کنندگان به مراکز بهداشتی شهرستان بهارستان (استان تهران) جمع‌آوری و با روش میکروسکوپی از نظر کیست ژیاردیا مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های مثبت در دی کرومات پتاسیم 5/2 درصد در یخچال نگهداری و با استفاده از روشCTAB تخلیصDNA انجام گرفت. تعیین ژنوتیپ انگل‌های ژیاردیا به روش PCR–RFLP بر روی ژن بتاژیاردین انجام گرفت.

یافته‌ها: از 320 نمونه مورد بررسی، 25 نمونه از لحاظ کیست ژیاردیا مثبت بود (8/7 درصد ). کلیه بیماران مبتلا به ژیاردیازیس فاقد علامت بوده و ظاهر و رنگ نمونه‌ها نیز دارای قوام و قهوه‌ای بود. 4 نمونه مربوط به زنان (16 درصد ) و21 نمونه مربوط به آقایان (84 درصد) بود. پس از تکثیر بخشی از ژن بتا ژیاردین و هضم با آنزیم HaeIII، به ترتیب 16 نمونه (64 درصد) مربوط به مجموعهA و 9 نمونه (36 درصد) مربوط به مجموعهB  شناسایی شد. پس از تعیین توالی مشخص شد که ژنوتیپ‌های AII، BIII و BIV در شهرستان بهارستان شایع می‌باشند.

استنتاج: شایع‌ترین ژنوتیپ آلوده کننده ژیاردیا دئودنالیس در افراد فاقد علامت شهرستان بهارستان، مجموعه A می‌باشد. با توجه به شناسایی ژنوتیپ‌های AII، BIII و BIV در این منطقه احتمال وجود چرخه‌های انتقال آنتروپونوتیک و آنتروپوزئونوتیک وجود دارد.