سابقه و هدف: آمار سرطان پستان روز به روز در حال افزایش است. دانشمندان برای مهار سرطان پستان در حال بررسی اثرفاکتورهای سلولی بر روند درمان سرطان پستان می باشند. هدف از این پژوهش تعیین IC50 داروی دوکسوروبیسین در 24 ساعت بر روی رده های سلولی MCF-7 و MDA-MB-231 و بررسی بیان پروتئین شوک حرارتی HSP90α به عنوان یکی از فاکتورهای سلولی قبل و پس از مواجهه با دوکسوروبیسین در 24 ساعت در هر دو رده سلولی سرطان پستان است.

مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی مداخله‌ای بود که بر روی دو رده سلولی MCF-7 وMDA-MB-231` پس از مواجهه با دوکسوروبیسین در 24 ساعت انجام شد وحساسیت سلول‌ها نسبت به داروی دوکسوروبیسین با استفاده از تکنیک MTT Assay با کمک نرم‌افزار آماری excel تجزیه و تحلیل گردید. بیان پروتئین شوک حرارتی HSP90α در هر دو رده سلولی قبل و پس از مواجهه با داروی دوکسوروبیسین با تکنیک ایمنوفلورسنت (ایمنوسیتوکیمیستری) به صورت کیفی مقایسه گردید.

یافته‌ها: نتایج  MTT Assay  نشان داد ) IC50مقدار دوزی که باعث مرگ 50 درصد سلول‌ها می‌شود) سلول‌های MDA-MB-231 و MCF7 پس از مواجهه با دوکسوروبیسین در 24 ساعت به ترتیب برابر با 521/14 و 3315/16 میکرومولار بود و با روش ایمنوسیتوشیمی، بیان پروتئین  HSP90αدر هر دو رده سلولی پس از مواجهه با داروی دوکسوروبیسین نسبت به گروه کنترل کاهش یافت.

استنتاج: تراکم سلولی سلول‌های رده (ER-) MDA-MB-231 و رده MCF-7(ER ⁺) پس از مواجهه با دوکسوروبیسین با افزایش دوز دارو،کاهش یافته که این اثر وابسته به دوز دارو است و هر دو رده سلولی دچار مرگ سلولی شدند. بیان HSP90α کاهش یافت، اما سلول‌های MDA-MB-231 حساس‌تر بودند.