سابقه و هدف: آنفولانزای H1N1، بیماری همه‌گیری است که در هنگام بروز پاندمی کل جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف از این مطالعه بررسی سطح آگاهی پزشکان خانواده شهری شاغل در استان مازندران در مورد بیماری آنفولانزای H1N1 بوده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی ،373 پزشک خانواده شهری مورد پرسشگری واقع شدند. پرسشنامه‌ای استاندارد در حیطه‌های اپیدمیولوژی (7 سوال)، درمان (5 سوال)، ویروس‌شناسی و تشخیص (5 سوال)، علائم بالینی (6سوال) و پیشگیری (4 سوال) در مورد بیماری آنفولانزای H1N1 توسط آن‌ها تکمیل شد. در نهایت پس از اتمام مرحله جمع‌آوری اطلاعات و کدگذاری متغیرهای کیفی کلیه متغیرها و پاسخ‌ها وارد صفحه نرم افزار SPSS  (V. 18.0, III Chicago Inc.) شده و با استفاده ار آزمون‌های آماری توصیفی (Descriptive)، t-test، Chi square ، Fishers exact test و…آنالیز شدند
یافته‌ها: از تعداد کل 373 نفر شرکت‌کننده در مطالعه 5/47 درصد زن و 5/52 درصد مرد بودند. تحلیل داده‌ها نشان داد که از این تعداد افراد ، 8/0 درصد سطح آگاهی ضعیف، 3/11 درصد سطح آگاهی متوسط، 3/60 درصد سطح آگاهی خوب و 6/27 درصد سطح آگاهی عالی در زمینه بیماری آنفلوآنزا داشتند. هم‌چنین میانگین نمره افراد نمونه از زیرمقیاس‌های پرسشنامه سطح آگاهی آنفلوآنزا در زمینه‌های اپیدمیولوژی، ویروس‌شناسی و تشخیص، علائم بالینی، پیشگیری و درمان به ترتیب 30/4، 38/3، 59/4، 79/2، 67/3 بوده است. میانگین نمره سطح آگاهی زنان در حیطه اپیدمیولوژی و درمان بالاتر از مردان بود .علاوه بر این نتایج حاکی از ارتباط مستقیم سابقه فعالیت با حیطه‌های ویروس‌شناسی و تشخیص، علائم بالینی، پیشگیری و درمان و رابطه معکوس با حیطه اپیدمیولوژی داشت.
استنتاج: نتایج این مطالعه نشان داد که سطح آگاهی پزشکان خانواده شهری در استان مازندران در حد نسبتاً بالا بوده است اما لزوم شرکت در برنامه‌های آموزش مداوم جهت افزایش سطح آگاهی و به روز کردن اطلاعات ضروری است.