سابقه و هدف: شناخت پرستاران از عوامل موثر بر زمان خارج ساختن لوله تراشه پس از جراحی بای‌پس عروق کرونر می‌تواند در مشارکت آن‌ها در تصمیم‌گیری نهایی تیم درمانی موثر باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی مدت زمان باقی ماندن لوله تراشه و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر در مرکز قلب مازندران انجام شد.

مواد و روش‌ها: این یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که بر روی 200 بیمار که در مرکز قلب مازندران تحت جراحی بای پس عروق کرونر قرار گرفته بودند انجام شد. داده‌ها از طریق مشاهده بیمار،اطلاعات موجود در پرونده و گزارش‌های پرستاری جمع‌آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری همبستگی اسپیئرمن، مان ویتنی، کروسکال والیس،کای اسکوئر و رگرسیون استفاده گردید.

یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین و انحراف معیار مدت زمان باقی ماندن لوله تراشه 27/2±39/9 ساعت بود. با استفاده از مدل رگرسیون ارتباط همزمان متغیرهای جمعیت شناختی و عوامل طبی قبل از عمل با مدت زمان باقی ماندن لوله تراشه مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان داد از بین این عوامل بیماری تنفسی، سابقه MI، سن و وزن ارتباط معنی‌داری دارند.

استنتاج: توجه به عوامل جمعیت شناختی و طبی هنگام پذیرش بیماران تحت جراحی بای‌پس عروق کرونر منجر به تشخیص به موقع افراد در معرض خطر باقی ماندن طولانی مدت لوله تراشه می‌شود و تنظیم و اجرای برنامه‌ریزی‌های مراقبتی دقیق برای پیشگیری از عوارض جسمی و روحی تهویه مکانیکی طولانی مدت و کاهش هزینه‌های درمانی را امکان‌پذیر می‌نماید.