Saberi A, Roudbary S A, Hatamian H R, Yousefzadeh S, Shahbazi Âkbari M, Kazemnejad E. Assessing the Frequency of Different Types of Multiple Sclerosis in MS Patients with & without Seizure in Guilan Province . J Mazandaran Univ Med Sci 2011; 20 (1) :235-242
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-967-fa.html
صابری عالیا، رودباری سیدعلی، حاتمیان حمیدرضا، یوسفزاده شاهرخ، شهبازیاکبری ملیحه، کاظمنژاد احسان. بررسی فراوانی انواع MS در بیماران مبتلا به MS با و بدون تشنج استان گیلان . مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1389; 20 (1) :235-242
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-967-fa.html
چکیده: (13125 مشاهده)
سابقه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس (MS) یکی از بیماری سیستمهای اعصاب مرکزی بوده و بهندرت با تشنج همراه است. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی انواع MS درمبتلایان به MS با و بدون تشنج میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی توصیفی از سال 1387 تا 1389 بر روی مبتلایان بهMS در گیلان انجام شد. مشخصات دموگرافیک و نوع MS بیماران جمعآوری و دادهها به روشهای کای دو، T و رگرسیون لوجستیک در نرمافزار 17 SPSS آنالیز شدند.
یافتهها: از 209 بیمار مبتلا به MS (1/74 درصد زن و 9/25 درصد مرد)، 13 نفر (2/69 درصد زن و 8/30 درصد مرد) تشنج بالینی هم داشتند. میانگین سن بیماران، سن شروع بیماری و EDSS در گروههای با و بدون تشنج بالینی به ترتیب
6/8 ± 34 و 8/9±2/33 سال، 8/11±18/26 و 05/8±96/27 سال و 5/2±2/4 و 5/1±6/4 بود که تفاوت معنی داری بین میانگین های فوق در دو گروه وجود نداشت (05/0p>). شیوع نوع عودکننده- فروکشکننده (RRMS)، پیشرونده ثانویه (SPMS) و اولیه(PPMS) در بیماران بدون تشنج به ترتیب 1/80 درصد، 7/11 درصد و 2/8 درصد و در مبتلایان به تشنج به ترتیب 5/38 درصد، 8/53 درصد و 7/7 درصد بوده که تفاوت آماری معنیدار بود(05/0p<). تشنج؛ شانس SPMS را 94/8 (51/2-77/31 : 95% CI) برابر بیشتر و شانس RRMS را 04/7 (96/1-57/28 : 95% CI) برابر کمتر میکند. همچنین SPMS نسبت به RRMS شانس بروز تشنج را 16/10 (65/2-88/38 : 95% CI) برابر میکند.
استنتاج: نوع پیشرونده ثانویه MS در بیماران مبتلا به MS همراه با تشنج شایعتر است و تشنج، یک پیشبینیکننده مثبت برای پیشرفت بیماری MS میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |