سابقه و هدف: خودکشی از جمله مهم‌ترین آسیب‌های اجتماعی و از علت‎های اصلی مرگ در کشور است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مرتبط با خودکشی منجر به مرگ، در شهرستان ایوان انجام شد.

مواد و روش‌ها: اطلاعات موارد خودکشی در طی یک دوره 7 ساله (1390-1384) تجزیه ‌و تحلیل شدند. داده‌ها نیز از نظام جامع اطلاعات خودکشی به‌دست آمد. برای بررسی ارتباط متغیرهای کیفی، از آزمون کای دو و به‌منظور تعیین اندازه اثر عوامل مرتبط با مرگ ناشی از خودکشی، از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد.

یافته‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی- تحلیلی) بود. درمجموع، 820 نفر که 425 نفر آن‎ها (8/51 درصد) زن و 395 نفر (2/48 درصد) مرد بودند، اقدام به خودکشی کرده بودند. میانگین سنی اقدام‌کنندگان 7/9 ± 9/24 سال بود. نتیجه خودکشی در 56 نفر (1/7 درصد) مرگ بوده است. نزدیک به نیمی از آن‎ها بیکار و بیش از 64 درصد مجرد بودند. شایع‌ترین روش خودکشی، مسمومیت با دارو و خودسوزی مشاهده شد. بین متغیرهای تأهل، تحصیلات، سن، روش اقدام (01/0>P) و زمان خودکشی (05/0>P) با نتیجه خودکشی، رابطه معنی‌دار وجود داشت. شانس مرگ در افراد متأهل 4 برابر مجردها و در افراد بی‌سواد، 80 درصد بیشتر از افراد باسواد بود. همچنین، شانس مرگ در اقدام‌کنندگان به روش خودسوزی، 12 برابر مسمومیت با سموم کشاورزی مشاهده شد.

استنتاج: خودکشی از تهدیدات مهم سلامت عمومی در شهرستان ایوان است. این مطالعه نشان داد که شانس مرگ ناشی از خودکشی در افراد متأهل، بی‌سواد و اقدام‌کنندگان به روش خودسوزی، بیشتر بود. نتایج این مطالعه در اتخاذ تصمیم‎های پیشگیرانه در گروه‌های آسیب‌پذیر، کمک‌کننده است.