سابقه و هدف: اولین مواجهه با ناتوانی در خانواده صورت می‌گیرد که جنبه‌های اجتماعی، اقتصادی و روان‌شناختی خاصی دارد. یکی از عوامل اجتماعی تأثیرگذار بر سلامت، سرمایه اجتماعی است که هدف از این مطالعه، بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با سلامت روان خانوارهای دارای فرد ناتوان در شهر تهران می‌باشد.

مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعی حاضر، به‎صورت تحلیل ثانویه براساس داده‌های دور دوم طرح سنجش عدالت در شهر تهران و در سال 1390 انجام ‌شد. نمونه مورد مطالعه شامل: 3571 خانوار دارای فرد ناتوان بود که پرسشنامه سلامت روان را تکمیل کرده بودند. جهت تعیین رابطه سرمایه اجتماعی با سلامت روان خانواده‌های دارای فرد ناتوان، از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با کمک نرم‌افزارهای SPSS 16 و Amos صورت گرفت.

یافته‌ها: 4/48 درصد پاسخگویان را مردان و 6/51 درصد آنان را، زنان تشکیل ‌دادند. از میان افراد مورد مطالعه، 8/66 درصد سلامت روانی مطلوبی نداشتند. وضعیت سرمایه اجتماعی بین‌گروهی و سرمایه اجتماعی کل، پایین‌تر از سطح متوسط بود. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که سرمایه اجتماعی به‎طور معنی‌داری با سلامت روان خانواده‌های دارای فرد ناتوان رابطه دارد (001/0P<). مدل‌های اندازه‌گیری با توجه به شاخص‌های RMSEA:0.896 GFI:0.975 CFI:0.06 برازش مناسبی داشتند.

استنتاج: سرمایه اجتماعی از عوامل اجتماعی مهم و تأثیرگذار بر سلامت روان خانوارهای دارای فرد ناتوان است. در این راستا، فراهم نمودن شرایط مناسب جهت مشارکت‌های اجتماعی بیشتر، ایجاد اعتماد عمومی و حمایت‌های عاطفی، روانی و اجتماعی بیشتر، در خصوص این خانواده‌ها در جهت ارتقای سلامت روان آن‎ها، اقدامی لازم به‌نظر می‌رسد.