سابقه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر قطر و طول ایمپلنت بر میزان بقای آن در جانبازان مراجعه‌کننده به درمانگاه قاضی طباطبایی طی سال‎های 1389-1379 بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌‌ی گذشته‌نگر، تعداد 1255 ایمپلنت از سه نوع Biomet 3i (Riverside drive، Palm beach،Gardens ، F1، USA)، F2 Xive (Friadent GmbH، Mannheim، Germany) و Noble biocare MKIII (Goteborg، Sweden) برای 181 نفر از مجروحین جنگی جای‌گذاری گردید. طول ایمپلنت به سه دسته کوتاه(ml 10-8)، متوسط (ml 13-11) و بلند(ml 15-14) و قطر ایمپلنت به سه دسته نازک، متوسط و پهن طبقه‌بندی شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها با کمک نرم‌افزار R صورت گرفت. برای بررسی تأثیر قطر و طول ایمپلنت بر میزان موفقیت از مدل شکنندگی پارامتری با توزیع نمایی به‌عنوان توزیع مخاطره پایه و توزیع گاما به‌عنوان توزیع عبارت شکنندگی استفاده شد.

یافته‌ها: میانگین (انحراف معیار) سنی بیماران 47/49 (61/5) سال و درصد مجروحیت آن‌ها برابر با 98/42 درصد بود. میانه بقای ایمپلنت برای برندهای 3i، Xive وBH  به‌ترتیب 15/76، 06/79 و 77/94 ماه برآورد شد. بین میزان بقای ایمپلنت و نوع ایمپلنت اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد(353/0P=). از نظر طول، کمترین موفقیت در برند 3i به اندازه ml 15-14 (88 درصد) و بیشترین موفقیت در برند Xive به اندازه  ml13-11 (8/97) مشاهده گردید. نتایج تحلیل مدل شکنندگی نشان داد که خطر نسبی شکست در نوع 3i و Xive با قطر و طول‌های زیاد بیشتر از قطر و طول‌های کمتر می‌باشد؛ درحالی‌که برای نوع BH این شرایط برقرار نیست.

استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، بین ایمپلنت با طول کوتاه رابطه معناداری مشاهده شد و رابطه‌ای بین قطر ایمپلنت و شکست ایمپلنت مشاهده نشد.