زیست پالایی خاک های آلوده به گازوئیل به روش تحریک زیستی در بیورآکتور های ورمی کمپوست و لجن فعال

مومنی, مهتاب; فرزاد کیا, مهدی; اسرافیلی, علی; کرمانی, مجید

دوره 27، شماره 158 - ( اسفند 1396 ) جلد 27 شماره 158 صفحات 192-179 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Momeni M, Farzadkia M, Esrafili A, Kermani M. Bioremediation of Soils Contaminated with Diesel Using Bio-stimulation Method in the Bioreactors of Vermicompost and Activated Sludge. J Mazandaran Univ Med Sci 2018; 27 (158) :179-192
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-9979-fa.html

مومنی مهتاب، فرزاد کیا مهدی، اسرافیلی علی، کرمانی مجید. زیست پالایی خاک های آلوده به گازوئیل به روش تحریک زیستی در بیورآکتور های ورمی کمپوست و لجن فعال. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1396; 27 (158) :179-192

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-9979-fa.html

زیست پالایی خاک های آلوده به گازوئیل به روش تحریک زیستی در بیورآکتور های ورمی کمپوست و لجن فعال

مهتاب مومنی

، مهدی فرزاد کیا

، علی اسرافیلی

، مجید کرمانی

چکیده: (5899 مشاهده)

سابقه و هدف: روش‌‌های زیادی برای بر طرف کردن آلودگی‌های نفتی از محیط‌های آلوده وجود دارد. زیست پالایی را می‌توان به عنوان یکی از بهترین و عملی‌‌ترین روش‌های رفع آلودگی‌های نفتی بیان کرد. این مطالعه با هدف تعیین کارایی زیست پالایی خاک‌های آلوده به گازوئیل به روش تحریک پذیری زیستی در بیوراکتورهای حاوی ورمی کمپوست و لجن فعال، انجام گرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، نمونه خاک مورد آزمایش، از منطقه‌‌ای عاری از هر گونه آلودگی نفتی جمع‌آوری گردید، و 5 راکتور حاوی یک کیلو‌گرم خاک، با گازوئیل در غلظت 1 درصد وزنی آلوده شد. 2 راکتور با ورمی کمپوست، در دو غلظت 15 و 20 درصد وزنی و 2 راکتور با لجن فعال، در دو غلظت 5 و 10 درصد وزنی مخلوط گردید و یک راکتور شاهد جهت کنترل فرایند تهیه شد. pH راکتورهای راه‌اندازی شده در محدوده 5/7 تا 8 و میزانC:N:P برابر با 100:5:1 تنظیم گردید. میزان TPH طی 3 ماه با 2 مرتبه تکرار در هفت زمان ماند اندازه‌گیری شد و ارزیابی میزان حذف هیدروکربن‌‌های نفتی کل(TPHs )، توسط دستگاه GC-FID صورت گرفت.
یافته‌ها: بیشترین راندمان حذف TPH، در بیوراکتور حاوی ورمی کمپوست با غلظت 20 درصد وزنی، با میانگین 63/40 درصد مشاهده شد. در این راکتور بالاترین درصد حذف به هیدروکربن‌های سبک تر با میزان 49/50 درصد اختصاص داشته است و در راکتورهای حاوی لجن فعال میانگین درصد حذف TPH، 32 درصد به راکتور حاوی لجن با غلظت 10 درصد وزنی اختصاص داشت. در این راکتور نیز بیش‌ترین درصد حذف به هیدروکربن‌های سبک‌تر با میزان 86/44 درصد مربوط بوده است.
استنتاج: با توجه به نتایج این مطالعه جهت زیست پالایی خاک‌های آلوده به گازوئیل می‌توان از ورمی کمپوست و لجن فعال استفاده نمود. در این مطالعه عملکرد ورمی کمپوست از جایگاه مناسب‌تری برخوردار است و با افزایش میزان غلظت اصلاح کننده‌های زیستی میزان حذف افزایش خواهد داشت.

واژه‌های کلیدی: زیست-پالایی، خاک آلوده، هیدروکربن‌‌های نفتی، ورمی کمپوست، لجن فاضلاب

متن کامل [PDF 1052 kb] (1946 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: بهداشت محیط زیست

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb