سابقه و هدف: بیماری های قلبی - عروقی شایع ترین علل مرگ و میر در جهان و ایران هستند.SDF-1a به عنوان یک کموکین موثر در کاهش التهاب و آسیب، در آنژیوژنز نیز نقش دارد. این مطالعه به بررسی مقایسه ای سطح سرمی این کموکین در مبتلایان به سکته قلبی و افراد سالم بر اساس سن و جنس پرداخته است.
مواد و روش ها: این مطالعه مورد - شاهدی در دو گروه 63 نفری شامل یک گروه مبتلا به سکته قلبی و گروه دیگر افراد غیرمبتلا (همراهان افراد بستری شده در سایر بخش های بیمارستان به عنوان گروه کنترل) انجام شد. از گروه کنترل یک نوبت در روز اول بستری و از گروه مبتلا به سکته در دو نوبت (روز اول بستری و روز هفتم) خونگیری محیطی انجام شد. اطلاعات از طریق شرح حال و روش های پاراکلینیک جمع آوری شد و سطح سرمی SDF-1a در نمونه ها اندازه گیری شد.
یافته ها: از 63 بیمار شرکت کننده در هر گروه 79.4 درصد مرد و 20.6 درصد زن بودند. در گروه مبتلایان به سکته قلبی 80.95 درصد اولین سکته را داشتند. 63.5 درصد بیماران در زمان ترخیصQ wave MI بودند.اختلاف غلظت ها به طور کلی بین کنترل (33.58) و نمونه 24 ساعت اول (33.71) معنی دار نبود (p>0.05) ولی بین کنترل و نمونه روز هفت (132.12) و نمونه 24 ساعت اول و نمونه روز هفت معنی دار بود (p<0.05).
استنتاج: مطالعه ما نشان داد که با گذشت یک هفته از سکته، غلظت SDF-1a افزایش یافته که ممکن استSDF-1a به عنوان یک کموکین ضد التهاب و رگساز در سکته قلبی حاد موثر باشد.