سابقه و هدف : در سال‌های اخیر با گسترش روان شناسی مثبت‌نگر، مطالعه شادکامی محور اساسی پژوهش‌های این حیطه بوده است. نظر به اهمیت شایان شادابی در کلیه ابعاد زندگی، تحقیق حاضر با هدف شناسایی وضعیت شادکامی دانشجویان پیراپزشکی انجام شد .

  مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی بر روی 320 نفر از دانشجویان پیراپزشکی که به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. اطلاعات توسط پرسشنامه شادکامی آکسفورد جمع‌آوری گردید.

  یافته ها : به‌طور کلی رابطه معنی‌دار بین نمره شادکامی و جنسیت وجود نداشت( 05 /0 p= ). گزاره‌های عامل " حرمت خود " و " رضایت خاطر " تنها برطبق رشته تحصیلی معنی‌دار بود(05/0 p< ) و همچنین گزاره‌های عامل " بهزیستی فاعلی " برحسب مقطع تحصیلی و رشته تحصیلی معنی‌دار بود(05/0 p< ) . سایر گزاره‌های پرسشنامه آکسفورد بر حسب متغیرهای دموگرافیک اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0 p> ).

  استنتاج : یافته‌های تحقیق نشان داد که شادکامی دانشجویان به رشته تحصیلی و مقطع تحصیلی بستگی دارد و متغیرهای سن، جنس و وضعیت تاهل ارتباط معنی‌داری با شادکامی نداشتند.