---

---

---

---

سابقه و هدف: عفونت‌ها هنوز عامل ۳۰ درصد مرگ و میرها در سالمندان می‌باشند. افزایش ریسک عفونت در این دوران احتمالاً ناشی از تغییرات فیزیولوژیکی بوده که حاصل فرایند پیری است. این مطالعه با هدف بررسی عفونت‌های منجر به بستری در دو گروه سالمند و غیر سالمند در یک بیمارستان سطح سه در جنوب غرب ایران انجام شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی داده‌های موجود بیمارستانی انجام شد. کلیه بیمارانی که در نیمه دوم سال ۱۳۹۰ در بخش عفونی بیمارستان رازی اهواز بستری شده بودند در دو گروه سنی سالمند (بزرگ‌تر و مساوی ۶۰ سال) و غیر سالمند (کم‌تر از ۶۰ سال) مورد بررسی قرار گرفتند. تشخیص نهایی توسط متخصص عفونی بر اساس علایم بالینی و پاراکلینیک ثبت می‌شد. سایر متغیرها مانند جنس و وضعیت نهایی بیماران به صورت ترخیص بعد از پاسخ به درمان، ترخیص با رضایت شخص، انتقال یا فوت نیز ثبت گردید. اطلاعات به‌دست آمده توسط نرم‌افزار آماری SPSS ۱۷ و آزمون‌ آماری Chi-square تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: در محدوده زمانی مورد بررسی ۱۱۱ نفر (۷/۳۲ درصد) در گروه سالمند و ۲۲۸ نفر (۳/۶۷ درصد) در گروه غیر سالمند وارد مطالعه شدند. در گروه سالمند ۲/۶۲ درصد مرد و در گروه غیر سالمند ۳/۶۹ درصد مرد بودند (۲۱۹/۰=p). ریسک عفونت در بالای ۶۰ سال نسبت به زیر ۶۰ سال برای عفونت بافت نرم و استخوان ۳/۱، مننژیت ۳/۰، سل ۸/۰، تب با منشا ناشناخته ۷/۰، هپاتیت ۴/۰، سپسیس ۶/۹، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی ۱/۲ و عفونت دستگاه ادراری تناسلی ۹/۰ بود. درصد فوت در گروه سالمندان (۷ درصد) بیش‌تر از افراد غیر سالمند (۳ درصد) بود (۰۴۲/۰=p). استنتاج: نتایج مطالعه نشان داد که ریسک عفونت‌هایی از قبیل سپسیس، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی و عفونت بافت نرم و استخوان در سالمندان بالاتر از افراد زیر ۶۰ سال بوده و می‌بایست توجه بیش‌تری به روش‌های مراقبت از این گونه بیماری‌ها در سالمندان مد نظر قرار گیرد.

---

D در تنظیم سیستم ایمنی م ی باشد. سطوح پایین ویتامین D سابقه و هدف : مطالعات مطرح کننده نقش مهم ویتامین در D در ارتباط با پیشرفت سریع تر به سمت مرحله سوم بیماری ایدز است . این مطالعه با هدف تعیین سطح سرمی ویتامین در جنوب غرب ایران و مقایسه آن با گروه کنترل انجام شده است. HIV بیماران مبتلا به آنها با دو بار آزمایش الیزا و بعد از آن با آزمایش وسترن HIV مواد و رو ش ها: در این مطالعه مقطعی ۳۵ بیمار که بلات اثبات شده بود و ۳۵ فرد سالم که از نظر سن، جنس،تغذیه و شغل مشابه با گروه بیماران بودند انتخاب شدند . سطح بر اساس سن، D آن ها با روش الیزا اندازه گیری و مقایسه شدند . در گروه بیماران سطح سرمی ویتامین D سرمی ویتامین بررسی شد. CD۴ ،BMI ، جنس در مقایسه با افراد کنترل به طور معنی داری پایین تر بود . HIV در بیماران مبتلا به D یافته ها: سطح سرمی ویتامین و مصرف داروهای ضد رترو ویروسی ارتباطی نداشت. CD۴،BMI، با سن،جنس HIV در بیماران مبتلا به D سطح ویتامین در D در مقایسه با افراد سالم تجویز مکمل های ویتامین HIV در افراد مبتلا به D استنتاج: با توجه به ک مبود ویتامین و بررسی تاثیر این ویتامین در این D این بیماران عاقلانه است که این موضوع نیازمند انجام مطالعاتی با تجویز ویتامین بیماران می باشد.

---

سابقه و هدف: کادمیوم باعث تولید رادیکال‌های آزاد اکسیژن شده و به سلول‌ها آسیب می‌رساند. بهترین راه مقابله، افزایش ترکیبات آنتی‌اکسیدان می‌باشد که ملاتونین به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی مورد مطالعه قرار گرفته است. اهمیت ملاتونین از این جهت است که مصرف آن سبب افزایش سریع غلظت ملاتونین خون شده و از آن‌جایی که به شدت خواص لیپوفیلیک و هیدروفیلیک را دارد به سرعت از طریق غشائ بیولوژیک عبور و وارد اجزای درون سلولی می‌شود و تخریب اکسیداتیو را در محیط‌های آبی و چربی کاهش می‌دهد و این ویژگی نسبت به سایر آنتی‌اکسیدان‌ها نقطه قوت آن در مطالعات درمان می‌باشد. مواد و روش‌ها: ۶۴ سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با سن ۶ تا ۸ هفته به ۸ گروه ۸ تایی تقسیم شدند. همه گروه‌ها داروها را به صورت تک دوز بر حسب میلی‌گرم/کیلوگرم از طریق تزریق داخل صفاقی به مدت ۳۰ روز به طور روزانه دریافت نمودند. مقدار داروی تزریقی در گروه‌ها بدین شکل بود که گروه یک ۱۰، گروه دو ۱۵ و گروه سه ۲۰ میلی‌گرم/کیلوگرم ملاتونین، گروه چهار ۲ میلی گرم /گیلوگرم کلریدکادمیوم، گروه پنج ۲ میلی‌گرم /گیلوگرم کلریدکادمیوم همراه با ۱۰ میلی گرم /گیلوگرم ملاتونین، گروه شش ۲ میلی‌گرم /گیلوگرم کلریدکادمیوم همراه با ۱۵ میلی‌گرم /گیلوگرم ملاتونین، گروه هفت ۲ میلی‌گرم /گیلوگرم کلریدکادمیوم همراه با ۲۰ میلی‌گرم /گیلوگرم ملاتونین دریافت کردند. گروه هشت و محلول فیزیولوژیک دریافت نمودند. حجم بیضه‌ها و وزن اندازه گیری و شمارش سلول‌ها بررسی شد. یافته‌ها: کاهش معنی‌داری در ضخامت لایه ژرمینال و تعداد سلول‌ها در گروه کلریدکادمیوم )ایجاد شد (۰۵/۰< p). این تفاوت معنی‌دار در گروه دریافت کننده ملاتونین در جهت افزایش ضخامت لایه ژرمینال و تعداد سلول‌ها )نسبت به گروه کنترل بود (۰۵/۰< P). در گروه دریافت کننده همزمان هر دو دارو تفاوت معنی‌داری به خصوص در گروه دریافت کننده ۲۰ میلی گرم/کیلوگرم ملاتونین نسبت به گروه دریافت کننده کادمیوم به تنهایی ایجاد شد (۰۵/۰< p). استنتاج: ملاتونین پارامترهای اسپرم و ضخامت لایه ژرمینال را بهبود می‌بخشد و پتانسیل باروری را افزایش می‌دهد.

---

سابقه و هدف: مطالعات نشان می‏دهند که مادران آگاهی و عملکرد مناسبی، در خصوص نشانه‏های خطر در کودکان بیمار ندارند. لذا پژوهش حاضر با هدف سنجش سازه‏های مدل اعتقاد بهداشتی در خصوص مراقبت از نشانه های خطر در کودکان کم‏تر از پنج سال شهر اراک انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی- تحلیلی بود که در آن ۳۵۰ نفر از مادران کودک کم‏تر از پنج سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر اراک شرکت داشتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه طراحی شده بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی و چک لیست عملکرد مادران بود. داده‏ها از طریق مصاحبه سازمان یافته جمع‏آوری و در نهایت با استفاده از آزمون‏های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تجزیه تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نمره عملکرد مادران در خصوص مراقبت از نشانه‏های خطر در کودکان ۰۳/۴۲±۵۳/۵۱، حساسیت ۸۶/۶±۱۷/۷۸، شدت ۷±۵۶/۸۱، منافع ۹/۶±۶۲/۸۱ و موانع درک شده ۲۸/۸±۴۲/۶۹، راهنماهای عمل ۸± ۸۶/۷۲و خودکارآمدی ۵/۷±۶۲/۷۳ بود. مدل رگرسیون خطی نشان داده شد که نمره عملکرد مادران به ازای هر یک درصد افزایش نمره منافع و راهنماهای عمل به ترتیب ۱۸/۰ و ۲۱/۰ بهبود یافته است. استنتاج: نتایج به دست آمده، تاکید بر ارائه برنامه‏های آموزشی در خصوص نشانه‏های خطر کودکان برای مادران دارد

---

سابقه و هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رویکردهای تلفیقی، زوج­درمانی متمرکز بر هیجان و زوج­درمانی رفتاری یکپارچه­نگر بر بهبود علائم تنطیم هیجانی زوج­های متعارض به انجام رسید.
مواد و روش‌ها: جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی زوج­های مراجعه کننده به کلینیک روان­شناختی مهرآوران شهر اهواز بود. نمونه مطالعه با استفاده از روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند که شامل ۶ زوج از افراد مراجعه کننده به این کلینیک بودند. در این مطالعه از طرح تجربی تک­موردی استفاده شد. پروتکل‌های درمانی در دو تا چهار مرحله خط پایه، مداخله ۱۶ جلسه­ای و پیگیری سه ماهه اجرا شد و آزمودنی­ها به مقیاس تنظیم هیجانی (DERS) پاسخ دادند. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های مطالعه در بین ۶ زوج با محدوده سنی ۲۵ الی ۴۰ سال با سطح تحصیلات دیپلم تا کارشناسی ارشد نشان داد که میزان بهبودی زوج‌های متعارض در متغیر تنظیم هیجانی در گروه متمرکز بر هیجان در مرحله پس از درمان و پیگیری ۰۷/۳۱ و ۲۷/۳۱ درصد و در گروه رفتاری یکپارچه‌نگر در مرحله پس از درمان و پیگیری ۳۹/۲۴ و ۱۸/۲۴ درصد بود. هم چنین مقادیر شاخص تغییر پایا درگروه متمرکز بر هیجان در مرحله پس از درمان و پیگیری در زوج اول و دوم در سطح آماری(۰۵/۰>P) معنی‌دار هستند.
استنتاج: با توجه به یافته‌های حاصل از این مطالعه به نظر می‌رسد زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان از نظر اندازه تغییر، کلیت و ثبات، کارایی بیش‌تری نسبت به زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر دارد.
 

---

اصلاحیه : مقایسه اثربخشی رویکردهای تلفیقی، زوج درمانی متمرکز بر هیجان با زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگر در بهبود علائم تنظیم هیجانی زوج های دارای تعارض زناشویی
 
فیض اله پورسردار^۱   
  مسعود صادقی^۲   
  کوروش گودرزی^۳  
   مهدی روزبهانی^۴
 
مولف مسئول: مسعود صادقی- لرستان: دانشگاه لرستان- دانشکده ادبیات و علوم انسانی                                                                                                                                      E-mail: Sadeghi.m@lu.ac.ir
۱. گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
۲. گروه روانشناسی، دانشگاه لرستان، خرم­آباد، ایران
۳. گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
۴. گروه اصلاحی حرکتی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
 
   
 

در مقاله فوق که در شماره ۱۷۳ بهمن ۱۳۹۸ در دوره ۲۹ این نشریه منتشر شده بود، نام کوچک کوروش گودرزی و کلمه بروجرد در خلاصه انگلیسی اشتباه چاپ شده بود، اصلاح گردید.
 

---

 سابقه و هدف: آنوریسم آئورت شکمی  (AAA)یک بزرگ شدگی لوکالیزه آئورت شکمی در ناحیه آئورت اینفرارنال است و ترمیم اندوواسکولارآئورت (EVAR) به عنوان روش جراحی انتخابی مطرح است. در پژوهش حاضر، برای اولین بار در ایران، عوارض و مورتالیتی مرتبط با EVAR بررسی شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی با روش مرور پرونده‌های بیمارستانی و ویزیت تمام ۱۳۰ بیمار AAA که طی دوره هشت ساله (۱۳۹۸-۱۳۹۰) در بیمارستان سینا (بزرگ‌ترین مرکز ارجاعی کشور) تحت عمل جراحی EVAR به صورت انتخابی قرارگرفته بودند، اجرا شد.
یافته‌ها: داده‌های ۱۲۱ پرونده کامل بود. از این تعداد ۱۰۴ نفر (۸۵/۹درصد) مرد و۱۷ نفر (۱۴/۱درصد) زن، با میانگین سنی ۹/۴± ۷۰/۵۶سال بودند. آسیب کلیوی (۱۵نفر، ۱۲/۶ درصد) بیش‌ترین فراوانی عوارض بعد از عمل جراحی را به خود اختصاص داد و سایر عوارض شامل بیماری‌های قلبی (۱۰ نفر، ۸/۴ درصد)، ریوی (۶ نفر، ۵ درصد)، مغزی (۳ نفر، ۲/۵ درصد) و DVT (۲ نفر، ۱/۷درصد) بود. موردی از عفونت گرافت گزارش نشد. بیش از نیمی از عوارض مرتبط با گرافت در شش ماه اول بعد از پروسیجر رخ داد. فراوانی مرگ‌ها ۲۹ مورد (۲۴ درصد) بود.
استنتاج: روش جراحی ترمیم اندوواسکولار آنوریسم آئورت شکمی، به‌ویژه در بیماران با بیماری‌های همراه که ریسک جراحی در آن‌ها بالاست، نتایج قابل قبولی درکوتاه مدت و بلندمدت دارد.
 

---

سابقه و هدف: شرایط بحرانی همه‌گیری بیماری می‌تواند باعث آثار منفی روانی و اجتماعی شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین اضطراب، استرس و اختلال خواب در دندانپزشکان عمومی و متخصص شهر ساری در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی از طریق شبکه‌های مجازی و پیامک از۲۹۰ نفر از دندانپزشکان شهرساری جهت شرکت در مطالعه دعوت شد. جهت بررسی میزان اضطراب و استرس شرکت‌کننده‌ها از پرسشنامه مقیاس اضطراب کووید-۱۹ و جهت بررسی کیفیت خواب از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ استفاده شد. اطلاعات جمع‌آوری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS۲۶ و روش‌های آمار توصیفی تحلیلی آنالیز شد.
یافته‌ها: تعداد۱۲۶ دندانپزشک به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. میانگین نمره کل اضطراب و استرس دندانپزشکان عمومی ۱۲/۴۰ و متخصص ۱۱/۵۲ بود و در سطح خفیف قرار داشت. ارتباط معنی‌داری بین میزان اضطراب و استرس با جنسیت دندانپزشکان عمومی (۰/۰۹۸P=) و متخصص (۰/۱۳۹P=) وجود نداشت. میزان شیوع اختلال خواب دندانپزشکان عمومی و متخصص به‌ ترتیب ۷۸/۹ درصد و ۷۲/۲ درصد بود. میانگین نمره کل اختلال خواب دندانپزشکان عمومی ۶/۸۲ و متخصص ۶/۱۳ بود و اختلال خواب دندانپزشکان در سطح نامناسب و ضعیف قرار داشت. ارتباط معنی‌داری بین میزان اختلال خواب با جنسیت دندانپزشکان عمومی (۰/۴۴۸P=) و متخصص (۰/۹۱۱P=) وجود نداشت.
استنتاج: نمره کل اضطراب و استرس دندانپزشکان عمومی و متخصص در دوران همه گیری کرونا در سطح خفیف قرار داشت. اختلالات خواب در بین دندانپزشکان از شیوع بالایی برخوردار بود و کیفیت خواب دندانپزشکان عمومی و متخصص در این دوران در سطح نامناسب و ضعیف قرار داشت.
 

---

سابقه و هدف: تومورهای مغزی از کشنده‌ترین بدخیمی‌ها می‌باشند و می‌توانند به‌طور مستقیم مغز را درگیر کنند که اغلب با اختلال در عملکردهای اجرایی و حافظه همراه است. هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی تمرین استقامتی و مصرف نانوکورکومین برحافظه کوتاه مدت موش‌های مبتلا به تومور مغزی گلیوبلاستومای مولتی فرم بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، ۳۵ سر موش صحرایی نر سالم نژاد ویستار به‌طور تصادفی به ۷ گروه ۵ تایی شامل گروه کنترل سالم پایه، کنترل سالم ۴ هفته، کنترل سرطان پایه، کنترل سرطان ۴ هفته، گروه سرطان+ نانوکورکومین، سرطان+ تمرین و سرطان+ تمرین+ نانوکورکومین تقسیم شدند. یک هفته پس از تزریق سلول‌های سرطانی در قشر پیشانی، همه حیوانات با انجام تست حافظه و هم‌چنین گاواژ مکمل نانوکورکومین به میزان mg/kg۸۰ (۲۸ روز، ۵ روز در هفته) وارد برنامه اصلی تمرین بر روی نوارگردان (۴ هفته، ۱۸ متر بر دقیقه و ۳ روز در هفته) شدند. در پایان موش‌ها قربانی، داده‌ها جمع‌آوری و نتایج با استفاده از آزمون‌های آماری تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی آنالیز گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد تمرین استقامتی و مصرف نانوکورکومین به صورت معنی‌داری باعث کاهش حجم تومور درگروه سرطان+ تمرین+ نانوکورکومین شد(۰/۰۰۱ P=). هم‌چنین سبب افزایش معنی‌دار حافظه کوتاه مدت درگروه‌های مورد مطالعه نسبت به گروه سرطان ۴ هفته  گردید(۰/۰۰۱ P=).
استنتاج: براساس یافته‌های مطالعه حاضر انجام تمرینات استقامتی به همراه مصرف نانوکورکومین، احتمالا می‌تواند علاوه برکاهش حجم تومور باعث بهبود حافظه کوتاه‌ مدت در موش‌های مبتلا به تومور مغزی شود.
 

---

سابقه و هدف: سیلوستازول دارویی است که جهت درمان لنگش متناوب در بیماران مبتلا به بیماری‌های عروق محیطی استفاده می شود. مطالعات قبلی نشان داده است که این دارو یک مشتق اکسی‌کینولون با اثرات ضد ترومبوتیک، گشادکننده عروق، آنتی‌میتوژنیک و آنتی‌اکسیدانی است. سیلوستازول اثرات خود را از طریق مهار فعالیت فسفو دی استراز ۳ و جلوگیری از تخریب cAMP اعمال می‌کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات محافظتی سیلوستازول در برابر سمیت سلولی و ژنتیکی ناشی از کربوپلاتین در سلول‌های نرمال ریه و لنفوسیت‌های خونی انسان انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، سلول‌های مورد مطالعه با غلظت‌های مختلف سیلوستازول (۵، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ میکرومولار) با کربوپلاتین در دوز بهینه القا‌کنندگی سمیت (۹/۲ میکرومولار) پیش درمانی شدند. سمیت سلولی و سمیت ژنتیکی با استفاده از روش میکرونوکلئوس و MTT، مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه در نرم‌افزار Prism ورژن ۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: اثرات سیتوتوکسیک کربوپلاتین در انکوباسیون ۴۸ ساعته با غلظت‌های ۰/۳، ۱، ۳، ۱۰ و ۳۰ میکرومولار به صورت وابسته به دوز مشخص شد. پیش درمانی سیلوستازول در غلظت‌های ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ میکرومولار با کربوپلاتین ۲/۹ میکرومولار به‌طور قابل‌توجهی زنده‌مانی سلول‌های نرمال ریوی را در مقایسه با کربوپلاتین به ‌تنهایی به‌عنوان گروه کنترل مثبت افزایش داد. به‌علاوه، سیلوستازول در غلظت‌های ۵۰ و ۱۰۰ میکرومولار اثرات محافظتی ژنتیکی خود را از طریق سنجش میکرونوکلئوس در برابر کربوپلاتین در غلظت IC_۵۰ در لنفوسیت‌های خونی نشان داد.
استنتاج: سیلوستازول با تعدیل سمیت سلولی و ژنتیکی ناشی از کربوپلاتین در سلول‌های نرمال ریوی (Beas-۲B) و لنفوسیت‌های خون انسان، اثرات محافظتی قابل ملاحظه‌ای را از خود نشان داده است.

---

ناهید نقی‌زاده^۱      
شاهین ریاحی ملایری^۲     
مهدی روزبهانی^۳     
علیرضا خادمی^۴     
حسین شیروانی^۵

مولف مسئول: شاهین ریاحی ملایری- تهران: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شرق                                                                      E-mail: sh.riyahi@iauet.ac.ir
۱. دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
۲. دانشیار، گروه علوم ورزشی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
۳. استادیار، گروه رفتار حرکتی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
۴. استادیار، گروه علوم ورزشی دانشگاه جهرم، جهرم، فارس، ایران
۵. دانشیار، مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزشی، پژوهشکده سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

در مقاله فوق که در شماره ۲۲۶ آبان سال ۱۴۰۲ در دوره ۳۳ این نشریه منتشر شده بود، واژه‌ایی در عنوان انگلیسی مقاله اشتباه چاپ شده بود، اصلاح گردید.



 

---

سابقه و هدف: کووید-۱۹ یک بیماری ویروسی دستگاه تنفس است. با توجه به این‌که میزان ماندگاری آنتی‌بادی بر علیه کووید-۱۹ در گزارشات متفاوت بوده است و از آن‌جایی‌که تفاوت‌های قومی و نژادی در این بیماری تاثیر گذار بوده است این مطالعه با هدف تعیین بررسی وضعیت آنتی‌بادی‌ها و ماندگاری در بیماران مبتلا به کووید-۱۹، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: این مطالعه طولی، در سال ۱۳۹۹ بر روی بیماران مراجعه‌کننده به کلینیک تب در شهرستان میاندورود انجام شد. تشخیص بیماری بر اساس شرح و تست Real time PCR یا سی‌تی اسکن ریه بود ۸۷ بیمار براساس معیارهای تشخیصی وارد مطالعه شدند و معیار خروج شامل موارد عدم مراجعه در پیگیری بود. سطح آنتی‌بادی IgM و IgG توسط روش الیزا و کیت پیشتاز طب در ابتدای تشخیص اندازه‌گیری گردید و برای بررسی ماندگاری مجددا ۶ ماه بعد سطح IgG همان بیماران مجدد چک گردید که براساس دستورالعمل کیت مقادیر بالاتر از ۱/۱ مثبت در نظر گرفته شد. اطلاعات شامل اطلاعات زمینه‌ایی، درگیری ریه در CT اسکن و نتایج الیزا پس از ورود به کامپیوتر با نرم‌افزار آماری ۲۱ SPSS و آزمون‌های T-test و Fisher's exact مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی‌داری ۰/۰۵P< در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران مورد بررسی ۱۷±۷/۴۷ سال بود. از افراد مورد بررسی ۵۵ نفر (۶۳ درصد) زن، ۲۰ نفر (۲۳ درصد) افزایش فشارخون و ۱۸ نفر (۲۰/۷ درصد) دیابت داشتند. ۸۴ نفر از بیماران تست Real time PCR آن‌ها مثبت بود ۴۳ نفر (۴۹/۴ درصد) درگیری CT داشتند. IgM اولیه در ۲۰ نفر (۲۳ درصد)، IgG اولیه در ۵۸ نفر (۶۶/۷ درصد) مثبت بود که بعد از شش ماه IgG در ۳۶ مورد (۴۱/۴ درصد) مثبت بود. پایداری آنتی‌بادی در ۶۷/۴ درصد مردان و ۵۶/۴ درصد زنان دیده شد(۰/۴۱=P). ابتلا به فشارخون (۰/۳۲۹=P) و دیابت (۰/۲۱=P) و نیز درگیری ریه در سی‌تی‌اسکن (۰/۵۸۶=P) ارتباط معنی‌داری با پایداری آنتی‌بادی نداشت. میانگین سنی افراد با پایداری آنتی‌بادی (۱۶/۲±۵۰ سال) و افرادی که آنتی‌بادی در آن‌ها منفی شده بود (۱۴/۱±۴۲ سال)، اختلاف معنی‌داری (۰/۰۷۷=P) نداشت.
استنتاج: یافته‌ها نشان داد آنتی‌بادی علیه بیماری در یک سوم بیماران تولید نشده بود و بعد از گذشت ۶ ماه میزان IgG در بخش قابل ملاحظه‌ای از بیماران کاهش یافته بود. هم‌چنین نتایج نشان داد پایداری آنتی‌بادی ارتباط معنی‌داری با سن، جنس، درگیری ریه در سی‌تی اسکن و بیماری زمینه‌ایی از قبیل فشارخون و دیابت نداشت.

---

سابقه و هدف: قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین مانند کادمیوم باعث ایجاد مسمومیت در بدن می‌شود واین مسمومست‌ها باعث تولید گونه‌های فعال اکسیژن (Reactive Oxygen Species) یا رادیکال‌های آزاد می‌شود حتی بروز اندک این مواد می‌تواند عملکرد مغز را مختل می‌کند ورزش HIIT و گرده گل با این رادیکال‌های آزاد مقابله می‌کنند. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان اثربخشی یک دوره تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و گرده گل بر سطح BDNF (Brain-Derived Neurotrophic Factor) موش‌های در معرض کادمیوم بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، ۲۵سر موش نر نژاد اسپراگ-داولی، سن ۸ هفته و وزن ۲۵۸ گرم به‌صورت تصادفی انتخاب و به پنج گروه ۵ تایی شامل سالم کنترل (HC)، کادمیوم (CD)، کادمیوم+ گرده گل (PO)،
کادمیوم تمرین (HIIT) و کادمیوم + گرده گل+ تمرین (HIIT-PO) تقسیم شدند. کادمیوم به صورت کادمیوم کلراید mg/kg.l۴۰۰ محلول در آب به گروه‌های (CD/PO/HIIT/HIIT-PO) خورانده شد و روزانه mg۲۰۰ گرده گل در cc۴/۲ نرمال سالین به صورت گاواژ به گروه‌های (PO/HIIT-PO) داده شد. پیش از تمرینات برای تعیین حداکثر شدت تمرین از آزمون vo۲max استفاده شد و سپس هشت هفته تمرین HIIT با پروتکل افزایشی بدفورد انجام شد. سپس ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و مکمل‌دهی، در حالت ۱۲ ساعت ناشتایی موش‌ها با استفاده از کتامین (mg/kg۵۰) و زایلازین (mg/kg۲۰) بیهوش شدند. سپس بافت هیپوکامپ مغز استخراج شد و با استفاده از کیت الایزا، BDNF اندازه‌‌گیری شد. داده‌ها توسط آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس دوراهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: در مطالعه حاضر، کادمیوم باعث کاهش معنی‌دار سطح BNDF شد(۰/۰۵P≤)، اثر تمرینات HIIT و گرده گل معنی‌دار بود به این صورت که تمرینات و گرده گل سبب این افزایش شدند(۰/۰۵P≤). اما تعامل این دو تاثیر معنی‌داری بر سطح BDNF موش‌ها نداشت (۰/۰۵≥)p.
استنتاج: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، گرده گل با توجه به خاصیت آنتی‌اکسیدانی سبب افزایش سطح BDNF موش‌های در معرض کادمیوم می‌شود و تمرین HIIT با تاثیر بر سیستم آنژیوژنز باعث افزایش تولید BDNF در هیپوکامپ موش‌های در معرض کادمیوم می‌شود. اما تعامل این دو باهم تاثیر معنی‌داری بر سطح BDNF هیپو کامپ موش‌ها ندارد.