تاثیر فعالیت بدنی بر محتوای پپتید وابسته به ژن کلسی تونین در عصب ترژمینال موش های صحرایی

پرنو, عبدالحسین; قراخانلو,  رضا; اسلامی, رسول

دوره 22، شماره 90 - ( تیر 1391 ) جلد 22 شماره 90 صفحات 31-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Parnow A H, Gharakhanlou R, Eslami R. Effects of Physical Activity on Calcitonin Gene-Related Peptide Content at Trigeminal Ganglion Nerve in Wistar Rats. J Mazandaran Univ Med Sci 2012; 22 (90) :25-31
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1163-fa.html

پرنو عبدالحسین، قراخانلو رضا، اسلامی رسول. تاثیر فعالیت بدنی بر محتوای پپتید وابسته به ژن کلسی تونین در عصب ترژمینال موش های صحرایی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1391; 22 (90) :25-31

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1163-fa.html

تاثیر فعالیت بدنی بر محتوای پپتید وابسته به ژن کلسی تونین در عصب ترژمینال موش های صحرایی

عبدالحسین پرنو

، رضا قراخانلو

، رسول اسلامی

چکیده: (15582 مشاهده)

سابقه و هدف: CGRP یک اتساع دهنده قوی عروق مغزی است که رهایش آن از اعصاب ترژمینال نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی میگرن دارد. بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات استقامتی، مقاومتی و قدرتی بر محتوای CGRP عصب ترژمینال در موش‌های صحرایی بود. مواد و روش ها: بدین منظور، 21 سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی در چهار گروه کنترل، تمرین استقامتی، تمرین مقاومتی و تمرین قدرتی قرار گرفتند. برنامه تمرین استقامتی دویدن روی تردمیل در این تحقیق 5 روز در هفته، حداکثر 60 دقیقه در روز و با سرعت حداکثر 30 متر در دقیقه، برنامه تمرین گروه مقاومتی بالارفتن از فنس توری به ارتفاع 2 متر و برنامه تمرین قدرتی شامل بالا رفتن از نردبانی به طول یک متر بود. برنامه‌های تمرینی بین 10 تا 12 هفته به طول انجامید. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی حیوانات بیهوش شدند و با شکافتن جمجمه، عصب ترژمینال خارج و در نیتروژن مایع منجمد شد. برای بررسی اثر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته از روش‌تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که تمرین قدرتی در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش معنی‌دار CGRP شد (03/0= p). سایر گروه‌های تمرینی استقامتی و مقاومتی موجب افزایش معنی‌دار این نورپپتید در مقایسه با گروه کنترل نشدند (به ترتیب(35/0= p) و (57/0= p). استنتاج: به نظر می‌رسد شدت تمرین از عوامل کلیدی است که در افزایش محتوای CGRP می‌تواند نقش داشته باشد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود که فعالیت بدنی با شدت متوسط به پایین، احتمالاً به رهایش کمتر CGRP در عروق مغزی منجر و موجب کاهش رهایش CGRP در این ناحیه می‌شود.

واژه‌های کلیدی: میگرن، تمرین هوازی، تمرین مقاومتی، تمرین قدرتی، عصب ترژمینال

متن کامل [PDF 299 kb] (3114 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb