دوره 29، شماره 175 - ( مرداد 1398 )
جلد 29 شماره 175 صفحات 149-145 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahbazee M, Mohammadyan M, Ebrahimzadeh M A. Antihypoxic Activities of Allium sativum Flower in Mice
. J Mazandaran Univ Med Sci 2019; 29 (175) :145-149
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-12995-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-12995-fa.html
شهبازی متین، محمدیان مهسا، ابراهیم زاده محمد علی. ارزیابی فعالیت آنتی هیپوکسی گل سیر در موش سوری. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1398; 29 (175) :145-149
چکیده: (3109 مشاهده)
سابقه و هدف: عدم تعادل بین عرضه کم و مصرف زیاد اکسیژن منجر به هیپوکسی بافتی شود که با ایجاد استرس اکسیدتیو، عموماً مرگ سلولی ایجاد می‌شود. ترکیبات آنتی‌اکسیدان می‌توانند فعالیت آنتی‌هیپوکسی نشان دهند. سیر فعالیت آنتی‌اکسیدانی خوبی دارد، اما فعالیت آنتی هیپوکسی گل این گیاه گزارش نشده است.در این تحقیق فعالیت آنتی هیپوکسی گیاه مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش‌ها: اثر محافظتی عصاره متانلی گل سیر در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل هیپوکسی بررسی شد. آنالیز واریانس یک سویه و متعاقب آن نیومن کولز به منظور تعیین اختلاف بین میانگین‌ها به‌کار رفت.
یافته‌ها: اثرات محافظتی بالایی در تمامی مدل ها به اثبات رسید. اثرات به خصوص در مدل خفگی بسیار بالا بود. عصاره در دوزmg/kg 125، اثری معادل فنی توئین از خود نشان داد (05/0> P). در دوزmg/kg 250، بسیار قوی تر از فنی توئین بود (001/0< P). در هیپوکسی، به طور معنی دار و وابسته به دوز، زمان زنده ماندن نسبت به کنترل افزایش یافت. دوز 125 mg/kg زمان مرگ را نسبت به گروه کنترل به تاخیر انداخت (68/±5 20/31، 001/0< P). در دوز mg/kg 5/62 نیز زمان زنده ماندن را افزایش داد (05/0< P). در مدل جریان خونی، عصاره در دوز mg/kg 125، زمان زنده ماندن را افزایش داد (05/0< P)، اما در دوز mg/kg 5/62، تاثیری نداشت (05/0> P).
استنتاج: عصاره متانلی گل سیر، اثر محافظتی(در مدل هیپوکسی) بسیار خوبی در تمامی مدل‌های هیپوکسی در موش از خود نشان دادند.
مواد و روش‌ها: اثر محافظتی عصاره متانلی گل سیر در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل هیپوکسی بررسی شد. آنالیز واریانس یک سویه و متعاقب آن نیومن کولز به منظور تعیین اختلاف بین میانگین‌ها به‌کار رفت.
یافته‌ها: اثرات محافظتی بالایی در تمامی مدل ها به اثبات رسید. اثرات به خصوص در مدل خفگی بسیار بالا بود. عصاره در دوزmg/kg 125، اثری معادل فنی توئین از خود نشان داد (05/0> P). در دوزmg/kg 250، بسیار قوی تر از فنی توئین بود (001/0< P). در هیپوکسی، به طور معنی دار و وابسته به دوز، زمان زنده ماندن نسبت به کنترل افزایش یافت. دوز 125 mg/kg زمان مرگ را نسبت به گروه کنترل به تاخیر انداخت (68/±5 20/31، 001/0< P). در دوز mg/kg 5/62 نیز زمان زنده ماندن را افزایش داد (05/0< P). در مدل جریان خونی، عصاره در دوز mg/kg 125، زمان زنده ماندن را افزایش داد (05/0< P)، اما در دوز mg/kg 5/62، تاثیری نداشت (05/0> P).
استنتاج: عصاره متانلی گل سیر، اثر محافظتی(در مدل هیپوکسی) بسیار خوبی در تمامی مدل‌های هیپوکسی در موش از خود نشان دادند.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
فارماکولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
