دوره 22، شماره 92 - ( شهریور 1391 )                   جلد 22 شماره 92 صفحات 81-74 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Yoosefi Manesh H, Tork Zaban P, Habibi D, Robati M. Evaluation of Tooth Staining Using Polyvinylpyrrolidone (PVP) in Combination with Chlorhexidine: in Vivo and in Vitro Study. J Mazandaran Univ Med Sci 2012; 22 (92) :74-81
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1320-fa.html
یوسفی منش حجت اله، ترک زبان پرویز، حبیبی داوود، رباتی مریم. بررسی تأثیر کاربرد پلی وینیل پیرولیدون (PVP) درترکیب با کلرهگزیدین در ایجاد رنگ دانه خارجی روی سطح دندان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1391; 22 (92) :74-81

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1320-fa.html


چکیده:   (14778 مشاهده)
سابقه و هدف: کلرهگزیدین (CHX) هنوز به‌عنوان استاندارد طلایی عوامل ضد پلاک در نظر گرفته می‌شود. مشکل اصلی کلرهگزیدین طعم آن و رنگ پذیری دهان ودندان است. برای رفع این مشکل زمان زیادی مورد نیاز می‌باشد.این مطالعه به منظور تعیین اثر افزودن ترکیب پلی وینیل پیرولیدون به دهان‌شویه کلرهگزیدین واثر آن بر حفظ کارآیی و کاهش رنگ پذیری دهان‌شویه کلرهگزیدین می باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت بالینی (in vivo) و آزمایشگاهی (in vitro) طرح‌ریزی شد. مطالعه بالینی به صورت تصادفی موازی دوسوکور و برروی 40بیمار با التهاب متوسط تا شدید لثه‌ای صورت گرفت. بیماران قبل از مطالعه تحت پالیش دندان‌ها قرار گرفتند. در گروه مورد ازدهان‌شویه کلرهگزیدین + پلی وینیل پیرولیدون (PVP) و درگروه شاهداز دهان‌شویه کلرهگزیدین به مدت دو هفته استفاده می‌کردند. شاخص پلاک (PI)، شاخص لثه (GI) شاخص خونریزی (BI) و شاخص رنگ پذیری (stain index) قبل و بعد از مداخله مورد بررسی قرار گرفتند. در مطالعه آزمایشگاهی از بلاک شیشه‌ای و دستگاه اسپکتروفتومتر جهت بررسی شدت رنگ‌پذیری هر دهان‌شویه استفاده شد. در نهایت داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: PI، GI، BI و شاخص رنگ‌پذیری قبل از مداخله بین دوگروه کلرهگزیدین + پلی وینیل پیرولیدون و دهان‌شویه کلرهگزیدین به تنهایی معنی‌دار نبودولی میزان آن پس از مداخله بین دو گروه دارای تفاوت معنی‌دار بود (به ترتیب P- valuw 042/0، 007/0 و 006/0 و 042/0). شدت (severity) و گسترش (extent) رنگ پذیری نهایی قسمت تنه دندان (body) و لثه بین دو گروه مطالعه معنی‌دار بود (05/0
متن کامل [PDF 163 kb]   (3213 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb