سابقه و هدف: با وجود مطالعات گسترده در مورد پیشگیری و درمان ترومبوز وریدهای عمقی (DVT)، توجه کمی به نارسایی مزمن وریدی شده است. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی میزان بروز نارسایی مزمن وریدی و علائم بالینی مرتبط با سندرم پست ترمبوتیک (PTS) در بیماران مبتلا به ترومبوز ورید عمقی اندام تحتانی میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی گذشته نگر بر روی بیماران دچار DVT از سال 1389 تا 1392 در بیمارستانهای شهر رشت انجام گرفت. در بیماران پس از اخذ رضایتنامه فوتوپلتیسموگرافی انجام شد. اطلاعات دمگرافیک، بالینی، بیماریهای زمینهای و نتایج فوتوپلتیسموگرافی افراد مورد مطالعه ثبت گردید.
یافتهها: در مجموع 153 اندام تحتانی در بیماران با میانگین سنی 14±50 سال بررسی شد. در اکثر نمونههای مورد پژوهش محل درگیری DVT، ایلئو فمورال (1/43 درصد) بود و میانگین فاصله از زمان ابتلا بهDVT 83/0±08/2 سال بود. در بررسی علائم بالینی بیماران مبتلا به DVT، ادم و سنگینی (66 درصد)، تلانژکتازی (7/47 درصد) و درد (8/43 درصد) شایعترین علائم بودهاند. بهطور کلی 8/94 درصد موارد، نمره فوتوپلتیسموگرافی مختل داشتند. فراوانی PTS در بیماران مورد بررسی 37 مورد (19/24 درصد) گزارش شد. همچنین، ارتباط معنیداری بین بروز PTS با محل وقوع DVT و روشهای درمانی مشاهده نشد.
استنتاج: شناخت صحیح اپیدمیولوژی، علایم بالینی بروز DVT و پیگیری میزان عوارض آن میتواند در جهت تشخیص صحیح و نوع برخورد با این بیماران کمککننده باشد. براساس نتایج مطالعه حاضر اگرچه فراوانی PTS در بیماران مورد بررسی شیوع بالایی نداشت، اما در اکثر این بیماران ادم و سنگینی، تلانژکتازی و درد گزارش شد.