دوره 29، شماره 181 - ( بهمن 1398 )
جلد 29 شماره 181 صفحات 81-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Seyedmajidi M, Shiva A, Shakeri F, Moosazadeh M, Haddadi Koohsar A. Epidemiologic Characteristics of Periapical Lesions in Biopsy Samples, Mazandaran, Iran 2012-2017. J Mazandaran Univ Med Sci 2020; 29 (181) :73-81
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-13799-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-13799-fa.html
سید مجیدی مریم، شیوا آتنا، شاکری فاطمه، موسی زاده محمود، حدادی کوهسار اعظم. ویژگی‌های اپیدمیولوژیکی نمونه های بیوپسی ضایعات
پری اپیکال دهان در مازندران-ایران 1391-1396. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1398; 29 (181) :73-81
چکیده: (2398 مشاهده)
سابقه و هدف: پالپیت‌های درمان نشده یا نقص در درمان ریشه می‌تواند منجر به بیماری‌های پری اپیکال شود. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع انواع ضایعات پری اپیکال دهان بر حسب متغیرهای دموگرافیک در مراجعین مراکز آسیب‌شناسی دهان و فک و صورت مازندران در سال‌های 1391 تا 1396 می باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 233 نمونه ضایعه پری اپیکال که در سال‌های 1391 تا 1396 در مراکز آسیب شناسی دهان و فک و صورت مازندران ثبت شده بود، مورد مطالعه قرار گرفت. متغیرهای سن، جنس، محل و نوع ضایعه بررسی و مقایسه شد. داده‌ها در نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده از آزمون‌های آماری کای اسکوئر، دقیق فیشر، من ویتنی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: از 233 مورد ضایعه پری اپیکال، 118 مورد (6/50 درصد) مذکر و 115 مورد (4/49 درصد) مونث بودند. میانگین سن نمونه‌ها 8/37 سال بود و مسن‌ترین بیمار 84 ساله و جوان‌ترین آن‌ها 12 ساله بود. به طور کلی 152 مورد (2/65 درصد) کیست رادیکولار، 50 مورد (5/21 درصد) دنتال گرانولوم، 7 مورد (3 درصد) استئومیلیت، 22 مورد (4/9 درصد) کیست رزیجوال (Residual) و 2 مورد (9/0 درصد) کیست لترال بود. شایع‌ترین محل درگیری خلف مندیبل (8/48 درصد) و سپس در قدام ماگزیلا (2/24 درصد) بود.
استنتاج: با توجه به شیوع بالای ضایعات اپیکالی در دندان‌ها، می‌توان با افزایش سطح آگاهی مردم نسبت به اهمیت بهداشت دهان و دندان از ایجاد این ضایعات پیشگیری کرد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 233 نمونه ضایعه پری اپیکال که در سال‌های 1391 تا 1396 در مراکز آسیب شناسی دهان و فک و صورت مازندران ثبت شده بود، مورد مطالعه قرار گرفت. متغیرهای سن، جنس، محل و نوع ضایعه بررسی و مقایسه شد. داده‌ها در نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده از آزمون‌های آماری کای اسکوئر، دقیق فیشر، من ویتنی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: از 233 مورد ضایعه پری اپیکال، 118 مورد (6/50 درصد) مذکر و 115 مورد (4/49 درصد) مونث بودند. میانگین سن نمونه‌ها 8/37 سال بود و مسن‌ترین بیمار 84 ساله و جوان‌ترین آن‌ها 12 ساله بود. به طور کلی 152 مورد (2/65 درصد) کیست رادیکولار، 50 مورد (5/21 درصد) دنتال گرانولوم، 7 مورد (3 درصد) استئومیلیت، 22 مورد (4/9 درصد) کیست رزیجوال (Residual) و 2 مورد (9/0 درصد) کیست لترال بود. شایع‌ترین محل درگیری خلف مندیبل (8/48 درصد) و سپس در قدام ماگزیلا (2/24 درصد) بود.
استنتاج: با توجه به شیوع بالای ضایعات اپیکالی در دندان‌ها، می‌توان با افزایش سطح آگاهی مردم نسبت به اهمیت بهداشت دهان و دندان از ایجاد این ضایعات پیشگیری کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
