Saedi S, Derakhshan S, Ghaderi E, Salavati S. Genotypic Investigation of Methicillin Resistant Staphylococcus aureus Strains Isolated from Urinary Tract Infection. J Mazandaran Univ Med Sci 2020; 29 (181) :26-38
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14169-fa.html
ساعدی سمیرا، درخشان صفورا، قادری ابراهیم، صلواتی سعید. بررسی ژنوتیپی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم
به متی سیلین جدا شده از عفونت ادراری. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1398; 29 (181) :26-38
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14169-fa.html
چکیده: (3558 مشاهده)
سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA)، اخیراً به عنوان علل مهم عفونت دستگاه ادراری (UTI) ظهور کردهاند. اهداف این مطالعه، تعیین حساسیت آنتیبیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از UTI و شناسایی وجود mecA (عامل مقاومت به متیسیلین) و تیپهای SCCmecبود.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، 44 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس در پاییز سال 2017 از بیماران مبتلا به UTI در دو بیمارستان سنندج در غرب ایران جمعآوری شد. حساسیت به 9 آنتیبیوتیک و ونکومایسین به ترتیب توسط روش انتشار از دیسک و E تست تعیین شد.mecA و تیپهای SCCmec توسط PCR شناسایی شدند. آمار توصیفی برای ارزیابی دادهها استفاده شد.
یافتهها: ونکومایسین، لینزولید و تریمتوپریم- سولفامتوکسازول بالاترین حساسیت (بالای 90 درصد) را نشان دادند و به دنبال آن (جنتامیسین 4/86، سفوکسیتین 5/79، تتراسایکلین 3/77، کلیندامایسین 75، سیپروفلوکساسین 4/70، اریترومایسین 3/52 و پنیسیلین 8/6) درصد قرار گرفتند. ایزولههای بیماران بستری، در مقایسه با ایزولههای بیماران سرپایی، به آنتیبیوتیکها حساستر بودند. از 44 ایزوله، 9 مورد (5/20 درصد) MRSA که از آنها 6 مورد از بیماران سرپایی جدا شدند. 5 از 9 ایزوله MRSA، حامل ژنmecA بودند و از اینها، 2 ایزوله حامل SCCmecVبودند در حالیکه 3 ایزوله غیرقابل تیپبندی بودند.
استنتاج: مطالعه ما پیشنهاد میکند که تریمتوپریم- سولفامتوکسازول، ونکومایسین یا لینزولید برای درمان UTI ایجاد شده توسط MRSA، میتوانند عوامل مناسبی باشند. شناسایی MRSA در ادرار، نگرانی جدی است و نیازمند نظارت بر مقاومت دارویی استافیلوکوکوس اورئوس است.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی