چکیده: (2157 مشاهده)
سابقه و هدف: افزایش قندخون با کاهش فعالیت گلیاوکسیلاز-1 و افزایش شاخصهای گلیکه، استرس اکسیداتیو و التهابی در بروز دیابت نوع دو و اختلالات عروقی دیابتی نقش دارد. با توجه به اثر مفید لینالول بر متابولیسم گلوکز در مدلهای حیوانی دیابت، هدف از این مطالعه بررسی اثر لینالول بر فعالیت گلیاوکسیلاز-1 و شاخصهای مختلف گلیکه، استرس اکسیداتیو و التهابی در موشهای دیابتی نوع دو است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، دیابت نوع دو در موشها به وسیله ترکیب نیکوتینامید و استرپتوزوسین (210 و mg/kg 55) القا شد. گروههای تحت مطالعه (10 موش در هر گروه) شامل گروههای کنترل، دیابتی بدون تیمار و دیابتی تحت تیمار لینالول بودند. گروه دیابتی تحت تیمار، روزانه به مدت دوماه از طریق گاواژ به میزانmg/kg 25 لینالول دریافت کردند. قندخون ناشتا، شاخص مقاومت انسولین، پروفایل لیپیدی، فعالیت گلیاوکسیلاز-1 و شاخص های گلیکه (آلبومین گلیکه، متیلگلیاوکسال و ترکیبات نهایی گلیکه پیشرفته)، استرس اکسیداتیو (محصولات اکسیداسیون پیشرفته پروتئینها، مالوندیآلدئید و LDL اکسیده) و التهابی (اینترلوکین- β1) و همچنین شاخصهای اختلال عملکردی کلیوی (کراتینین سرم و دفع پروتئین ادرار24 ساعته) اندازهگیری شدند.
یافتهها: تیمار بر میزان قند ناشتای سرم، مقاومت انسولین، اختلالات لیپیدی، شاخصهای گلیکه، استرس اکسیداتیو و التهابی و همچنین شاخصهای اختلال عملکرد کلیوی موشهای دیابتی اثر کاهنده و بر فعالیت گلیاوکسیلاز-1 اثر افزاینده داشت (001/0P<).
استنتاج: لینالول با افزایش فعالیت گلیاوکسیلاز-1 و ویژگیهای آنتیاکسیدانتی، ضد گلیکه و ضد التهابی و همچنین بهبود متابولیسم گلوکز و لیپید، توان کاهش خطر بروز اختلالات عروقی دیابت را دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بیوشیمی