شیوع انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم مقاوم به ونکومایسین و تیکوپلانین جدا شده از نمونه های مدفوع افراد سالم و نمونه های محیطی بیمارستانی

قزوینیان, مریم; میرزائی, بهمن; اصغرزاده مرغملک, صبا; امیرغلامی, ساناز; احمدیان, لیلا; گلی, حمیدرضا

دوره 31، شماره 195 - ( فروردین 1400 ) جلد 31 شماره 195 صفحات 111-103 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Ghazvinian M, Mirzaei B, Asgharzadeh Marghmalek S, Amir Gholam S, Ahmadian L, Goli H R. Prevalence of Vancomycin and Teicoplanin Resistant Enterococcus faecalis and Enterococcus faecium Isolated from Fecal Samples of Healthy Individuals and Hospital Environmental Samples. J Mazandaran Univ Med Sci 2021; 31 (195) :103-111
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-15795-fa.html

قزوینیان مریم، میرزائی بهمن، اصغرزاده مرغملک صبا، امیرغلامی ساناز، احمدیان لیلا، گلی حمیدرضا. شیوع انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم مقاوم به ونکومایسین و تیکوپلانین جدا شده از نمونه های مدفوع افراد سالم و نمونه های محیطی بیمارستانی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1400; 31 (195) :103-111

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-15795-fa.html

شیوع انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم مقاوم به ونکومایسین و تیکوپلانین جدا شده از نمونه های مدفوع افراد سالم و نمونه های محیطی بیمارستانی

مریم قزوینیان

، بهمن میرزائی

، صبا اصغرزاده مرغملک

، ساناز امیرغلامی

، لیلا احمدیان

، حمیدرضا گلی

چکیده: (2595 مشاهده)

سابقه و هدف: ژن‌های مقاومت به گلیکوپپتیدها می‌توانند از باکتری‌های گرم مثبت محیطی و فلور نرمال به سویه‌های بالینی منتقل شوند. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی شیوع سویه‌های انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم مقاوم به ونکومایسین و تیکوپلانین در نمونه‌های محیطی بیمارستانی و مدفوع افراد سالم بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، نمونه‌های مدفوع انسانی و محیطی بیمارستانی جمع‌آوری شده و بر روی محیط کشت انتخابی M-enterococcus agar تلقیح شدند. سپس، با استفاده از روش‌های فنوتیپی و مولکولی شناسایی دو گونه انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم انجام شد. تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌ها در مقابل تیکوپلانین و ونکومایسین به روش میکروبراث دایلوشن انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون کای‌دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: از 145 ایزوله جدا شده، 84 ایزوله (93/54 درصد) انتروکوکوس فکالیس و 61 ایزوله‌ (07/42 درصد) انتروکوکوس فاسیوم تشخیص داده شدند. به‌طور کلی، 1 (19/1 درصد) ایزوله انتروکوکوس فکالیس و 4 (56/6 درصد) ایزوله انتروکوکوس فاسیوم به ونکومایسین مقاوم بودند، در حالی‌که 4 (56/6 درصد) ایزوله انتروکوکوس فاسیوم نسبت به تیکوپلانین مقاوم بودند. حداقل غلظت مهارکنندگی 50 (MIC₅₀) و 90 (MIC₉₀) برای ونکومایسن و تیکوپلانین در انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم، به‌ترتیب 4 و 16 میکروگرم/میلی‌لیتر بود.
استنتاج: نتایج MIC ونکومایسین و تیکوپلانین نشان‌دهنده حساس بودن اکثر ایزوله‌های انتروکوکوس مورد مطالعه نسبت به این دو آنتی‌بیوتیک بود. نتایج این مطالعه پیشنهاد می‌کند که جهت جلوگیری از بروز مقاومت دارویی به آنتی‌بیوتیک‌های ونکومایسین و تیکوپلانین، باید نظارت دقیقی بر مصرف این آنتی‌بیوتیک‌ها صورت گیرد.

واژه‌های کلیدی: انتروکوکوس فکالیس، انتروکوکوس فاسیوم، ونکومایسین، تیکوپلانین، افراد سالم، محیط بیمارستان

متن کامل [PDF 260 kb] (1561 دریافت)

نوع مطالعه: گزارش کوتاه | موضوع مقاله: ميکروبيولوژي

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb