دوره 31، شماره 198 - ( تیر 1400 )
جلد 31 شماره 198 صفحات 72-60 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Moghaddami M, Davoodabadi A, Mehrabani S. Antibiotic resistance of Shigella and Salmonella bacteria in children with acute diarrhea. J Mazandaran Univ Med Sci 2021; 31 (198) :60-72
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16731-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16731-fa.html
مقدمی مرتضی، داودآبادی ابوالفضل، مهربانی ساناز. مقاومت آنتی بیوتیکی باکتریهای شیگلا و سالمونلا در کودکان مبتلا به اسهال حاد. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1400; 31 (198) :60-72
چکیده: (1513 مشاهده)
سابقه و هدف:یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در کودکان کمتر از 5 سال، اسهال با آلودگی به گونههای سالمونلا و شیگلا می باشد. تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتریها یکی از مهمترین روشها در درمان اسهال است. این مطالعه با هدف تعیین مقاومت آنتیبیوتیکی باکتریهای بیماریزای سالمونلا وشیگلا در کودکان مبتلا به اسهالحاد مراجعه کننده به بیمارستان کودکان امیرکلا انجام شد.
روش پژوهش:این مطالعه مقطعی بر روی 252 نمونه مدفوع جمعآوری شده از کودکان 6 ماه تا 5 سال مبتلا به اسهال حاد مراجعه کننده به بیمارستان امیرکلا در سال 1398انجام شد. نمونهها کشت داده شدند و جداسازی باکتریها با روشهای معمول آزمایشگاهی انجام شد و سویههای شناسایی شده از نظر مقاومت آنتیبیوتیکی و فراوانی ژنهای اینتگرون کلاس I، II و III مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: از 252 نمونه گرفته شده،15سویه(9/5%) مربوط به شیگلا و 13سویه(1/5%)مربوط به سالمونلا بودند. مقاومت آنتیبیوتیکی مربوط به شیگلا وسالمونلا بهترتیب در برابر نالیدیکسیک اسید(%100)و(54%)، تریمتوپریم سولفامتوکسازول (%93)و(0%)، آزیترومایسین(%87)و (23%)، آمپیسیلین(%73) و (8%)، سفوتاکسیم (%60)و (1/46%) مشاهده گردید.از 15سویه شیگلا تمامی آنها ESBL مثبت (بتالاکتامازمثبت) بودند در مورد سالمونلا 7سویه(9/%53) ESBL مثبت بودند. نتایج PCR نشان داد که 11مورد(3/73%)، 14مورد(93%) و10مورد(7/66%)از سویههای شیگلا به ترتیب دارای ژنهای اینتگرون کلاسI، II و هر دو کلاس اینتگرون بودند. اینتگرون کلاس III شناسایی نشد. سویههای سالمونلا نیز 3 مورد(23 %)دارای اینتگرون کلاس I بودند و اینتگرون کلاس II و III در این سویهها شناسایی نشد.
نتیجهگیری:نتایج مطالعه نشان داد که فراوانی آلودگی به شیگلا و همچنین مقاومت آنتی بیوتیکی آنها بیشتر از سالمونلا می باشد.
روش پژوهش:این مطالعه مقطعی بر روی 252 نمونه مدفوع جمعآوری شده از کودکان 6 ماه تا 5 سال مبتلا به اسهال حاد مراجعه کننده به بیمارستان امیرکلا در سال 1398انجام شد. نمونهها کشت داده شدند و جداسازی باکتریها با روشهای معمول آزمایشگاهی انجام شد و سویههای شناسایی شده از نظر مقاومت آنتیبیوتیکی و فراوانی ژنهای اینتگرون کلاس I، II و III مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: از 252 نمونه گرفته شده،15سویه(9/5%) مربوط به شیگلا و 13سویه(1/5%)مربوط به سالمونلا بودند. مقاومت آنتیبیوتیکی مربوط به شیگلا وسالمونلا بهترتیب در برابر نالیدیکسیک اسید(%100)و(54%)، تریمتوپریم سولفامتوکسازول (%93)و(0%)، آزیترومایسین(%87)و (23%)، آمپیسیلین(%73) و (8%)، سفوتاکسیم (%60)و (1/46%) مشاهده گردید.از 15سویه شیگلا تمامی آنها ESBL مثبت (بتالاکتامازمثبت) بودند در مورد سالمونلا 7سویه(9/%53) ESBL مثبت بودند. نتایج PCR نشان داد که 11مورد(3/73%)، 14مورد(93%) و10مورد(7/66%)از سویههای شیگلا به ترتیب دارای ژنهای اینتگرون کلاسI، II و هر دو کلاس اینتگرون بودند. اینتگرون کلاس III شناسایی نشد. سویههای سالمونلا نیز 3 مورد(23 %)دارای اینتگرون کلاس I بودند و اینتگرون کلاس II و III در این سویهها شناسایی نشد.
نتیجهگیری:نتایج مطالعه نشان داد که فراوانی آلودگی به شیگلا و همچنین مقاومت آنتی بیوتیکی آنها بیشتر از سالمونلا می باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
گوارش کودکان
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
