Setareh J, Asadi P, Seyedabadi M, Akhtari J. A Review of Vesicular and Polymeric Nano-systems
in Olanzapine Drug Delivery. J Mazandaran Univ Med Sci 2022; 31 (204) :185-200 URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16748-fa.html
ستاره جواد، اسدی پیمان، سیدآبادی محمد، اختری جواد. مروری بر نانوسامانه های وزیکولی و پلیمری در دارورسانی اُلانزاپین. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1400; 31 (204) :185-200
الانزاپین (2-متیل-4-(4-متیل پیپرازین-1-یل)-10-هیدرو-تینو]3،2 [-b [5،1] بنزودیازپین) یک داروی ضد روان پریشی با انحلالپذیری کم در آب است که به چندین گیرنده مختلف تمایل نشان میدهد. این دارو که از مشتقات تیوبنزودیازپین می باشد، در دسته داروهای ضد روانپریشی جدید (آتیپیک) قرار میگیرد و کارایی گستردهای به ویژه برای درمان بیماران با علائم روانی منفی اسکیزوفرنی دارد. الانزاپین در اختلالات سایکوتیک، اختلالات خلقی و بیقراری حاد در بیماران دوقطبی کاربرد دارد. جذب خوراکی آن پایین بوده و حدودا 40 درصد از دارو در متابولیسم گذر اول کبدی متابولیزه میگردد. الانزاپین به واسطه جریان افلاکس با P-گلیکوپروتئین، نفوذ اندکی در مغز دارد و از آن پس زده می شود. همچنین به دلیل وجود سد خونی مغزی، ورود این دارو به مغز با مشکل مواجه است. مطالعات بسیاری برای غلبه بر مشکلات فارماکوکینتیک الانزاپین از جمله فراهمی زیستی پایین و نفوذ کم به داخل مغز، بر سامانههای نوین دارورسانی آن متمرکز شدهاند. ظهور فناوری نانو و به کارگیری نانوذرات با خواص ویژه و قابلیتهای کلیدی به عنوان سامانههای رسانشی، امیدها در افزایش بهرهوری و نیز کاهش نقایص و عوارض داروها را ایجاد کرده است. راه های تجویز متعددی برای دارورسانی اُلانزاپین به محل هدف وجود دارد. از این میان، دارورسانی از راه بینی به مغز ( نازال) به دلیل نبود سد خونی مغزی در مسیر الفاکتوری، سهولت دارورسانی را بیشتر کرده است. نانوسوسپانسیونها، نانوامولسیونها، نانوذرات لیپیدی جامد، نیوزومها، تراسفروزومها، حاملهای لیپیدی نانوساختار، نانوذرات پلیمری و غیره، به عنوان نانوسامانههای دارورسانی اُلانزاپین در این مطالعه مروری آورده شدهاند.