دوره 32، شماره 209 - ( خرداد 1401 )                   جلد 32 شماره 209 صفحات 174-163 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ebrahimi M, tirgar Fakheri H, Taghvaei T, Maleki I, Hosseini V, Kazemi Veisari A, et al . Clinical, Histophatological, Laboratory, and Elastographic Findings and Treatment Outcome in Patients with Autoimmune Hepatitis in Sari, Iran. J Mazandaran Univ Med Sci 2022; 32 (209) :163-174
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17062-fa.html
ابراهیمی محبوبه، تیرگر فاخری حافظ، تقوایی ترنگ، ملکی ایرج، حسینی وحید، کاظمی ویسری آرش، و همکاران.. تظاهرات بالینی، آزمایشگاهی و هیستوپاتولوژیک، یافته‌های الاستوگرافی و پیامد درمان در بیماران هپاتیت اتوایمیون شهرستان ساری. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1401; 32 (209) :163-174

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17062-fa.html


چکیده:   (1021 مشاهده)
 سابقه و هدف: هپاتیت اتوایمیون یک بیماری التهابی مزمن کبدی با علت ناشناخته با ارجحیت وقوع در زنان میباشد. هدف از این مطالعه بررسی تظاهرات بالینی، آزمایشگاهی و هیستوپاتولوژیک، یافته‌های الاستوگرافی و پیامد درمان در بیماران هپاتیت اتوایمیون و بررسی عوامل مختلف در پاسخ به درمان در شهرستان ساری بود.
مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که در آن اطلاعات دموگرافیک، بالینی، هیستوپاتولوژی، آزمایشگاهی و الاستوگرافی 136 بیمار هپاتیت خودایمن مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) و کلینیک‌های تخصصی گوارش ساری طی سال‌های 1398 تا 1400 در یک پرسش‌نامه از پیش طراحی شده ثبت شد.
یافتهها: نتایج نشان داد در بررسی ارتباط عوامل دموگرافیک، ازمایشگاهی، هیستوپاتولوژیک، الاستوگرافیک و بالینی با پاسخ به درمان تنها PT و PLT ارتباط معنیداری با پاسخ به درمان داشت (0/05< p)، بدینصورت که سطح پلاکت پایین و PT بالا با پاسخ به درمان کمتری همراهی داشت و PT بالا با احتمال بیشتر عود همراهی داشت. همچنین بین سیروز و غیر سیروز بودن در زمان تشخیص بیماری ارتباط معنیداری با پاسخ به درمان وجود داشت (0/05< p). بهطوری که افراد مبتلا به سیروز پاسخ به درمان کمتری را تجربه کردند. هیچکدام از عوامل ذکر شده با سیروز جدید ارتباطی نداشتند. در بررسی ارتباط نتایج فیبرواسکن اولیه و بعدی در طی پیگیری کاهش فیبروز به دنبال درمان در فیبرواسکن بهطور واضح دیده شد.
استنتاج: یافتههای این مطالعه به طور کلی نشان داد که میتوان فیبرواسکن کبد را به عنوان یک روش ارزیابی فیبروز در بیماران هپاتیت خودایمن در طی دوران درمان و پس از آن پیشنهاد کرد.
 
متن کامل [PDF 1120 kb]   (1612 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: گوارش و کبد

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb