دوره 31، شماره 201 - ( مهر 1400 )
جلد 31 شماره 201 صفحات 111-104 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghaffari N, Nasiri E, Akbari H. Comparing the Effect of Intranasal Morphine and Intravenous Morphine in Upper Limb Orthopedic Surgeries. J Mazandaran Univ Med Sci 2021; 31 (201) :104-111
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17152-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17152-fa.html
غفاری نسرین، نصیری ابراهیم، اکبری هوشنگ. مقایسه اثر مورفین به دو روش اینترانازال و وریدی در اعمال جراحی ارتوپدی در اندام فوقانی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1400; 31 (201) :104-111
چکیده: (2025 مشاهده)
سابقه و هدف: کنترل درد یکی از مهم‌ترین مسائل پس از عمل جراحی محسوب می‌شود و پرکاربردترین داروها جهت آن مورفین است. جهت استفاده از مورفین، روش‌های متفاوتی وجود دارد. در این مطالعه، هدف ما مقایسه‌ی اثر مورفین به دو روش اینترانازال و وریدی در اعمال‌جراحی ارتوپدی در اندام فوقانی بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 86 بیمار به صورت تصادفی در دو گروه اینترانازال (43 نفر) و وریدی (43 نفر) قرار گرفتند و شدت درد با استفاده از معیارهای VAS و NRS ثبت شد. همچنین تهوع، استفراغ، خارش، بی قراری، گیجی، وضعیت همودینامیک و SPO2 بیماران در دقایق 10، 30، 60 و ساعات 2 و 4 بعد از دریافت مورفین ثبت شد. داده‌های به دست آمده پس از جمع‌آوری به نرم‌افزار SPSS22 وارد شده و برای تحلیل داده‌ها از تست‌های
t-test، من‌ویتنی، تست دقیق فیشر و کای‌دو استفاده شد.
یافته‌ها: 19/8درصد (17 نفر) از افراد مورد مطالعه زن و 80/2 درصد (69 نفر) مرد بودند. اطلاعات دموگرافیک بین افراد شرکت‌کننده تفاوت معناداری را نشان‌نداد (05 /0P>). میانگین درد در 4 ساعت بعد از عمل در گروه وریدی (2/19) به‌طور معناداری کم‌تر از گروه اینترانازال (3/76) بود، همچنین در وضعیت همودینامیک، تنفس و SPO2 در دو گروه تفاوت معنادار بود (05 /0P<). سایر متغیرها شامل تهوع و استفراغ، خارش، بی‌قراری و سرگیجه یکسان گزارش شدند (05 /0P>).
استنتاج: نتایج این مطالعه نشان دادند که استفاده از هر دو روش اینترانازال و وریدی مورفین بعد از عمل جراحی باعث کاهش درد بیمار شده و حداقل عوارض را ایجاد می‌کنند، اما روش وریدی به دلیل ورود و جذب سریع‌تر به خون تاثیر بیش‌تری دارد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 86 بیمار به صورت تصادفی در دو گروه اینترانازال (43 نفر) و وریدی (43 نفر) قرار گرفتند و شدت درد با استفاده از معیارهای VAS و NRS ثبت شد. همچنین تهوع، استفراغ، خارش، بی قراری، گیجی، وضعیت همودینامیک و SPO2 بیماران در دقایق 10، 30، 60 و ساعات 2 و 4 بعد از دریافت مورفین ثبت شد. داده‌های به دست آمده پس از جمع‌آوری به نرم‌افزار SPSS22 وارد شده و برای تحلیل داده‌ها از تست‌های
t-test، من‌ویتنی، تست دقیق فیشر و کای‌دو استفاده شد.
یافته‌ها: 19/8درصد (17 نفر) از افراد مورد مطالعه زن و 80/2 درصد (69 نفر) مرد بودند. اطلاعات دموگرافیک بین افراد شرکت‌کننده تفاوت معناداری را نشان‌نداد (05 /0P>). میانگین درد در 4 ساعت بعد از عمل در گروه وریدی (2/19) به‌طور معناداری کم‌تر از گروه اینترانازال (3/76) بود، همچنین در وضعیت همودینامیک، تنفس و SPO2 در دو گروه تفاوت معنادار بود (05 /0P<). سایر متغیرها شامل تهوع و استفراغ، خارش، بی‌قراری و سرگیجه یکسان گزارش شدند (05 /0P>).
استنتاج: نتایج این مطالعه نشان دادند که استفاده از هر دو روش اینترانازال و وریدی مورفین بعد از عمل جراحی باعث کاهش درد بیمار شده و حداقل عوارض را ایجاد می‌کنند، اما روش وریدی به دلیل ورود و جذب سریع‌تر به خون تاثیر بیش‌تری دارد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ارتوپدی،تروماتولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
