دوره 32، شماره 208 - ( اردیبهشت 1401 )
جلد 32 شماره 208 صفحات 15-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Izanlu M, Khalatbary A, Aliabadi A, Davoodi S, Raoofi A, Modanloo F et al . Synergistic Effect of Hyperbaric Oxygen and Decellularized
Human Amniotic Membrane on Full-Thickness
Diabetic Wound Healing in Rats. J Mazandaran Univ Med Sci 2022; 32 (208) :1-15
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17965-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17965-fa.html
ایزانلو مصطفی، خلعتبری علیرضا، علی آبادی امین، داودی سیما، رئوفی امیر، مدانلو فائزه و همکاران.. اثر سینرژیستی اکسیژن با فشار بالا و پرده آمنیون انسانی سلول زدایی شده در ترمیم زخم تمام ضخامت دیابتی در موش صحرایی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1401; 32 (208) :1-15
مصطفی ایزانلو 
، علیرضا خلعتبری ، امین علی آبادی ، سیما داودی ، امیر رئوفی ، فائزه مدانلو ، داود نصیری
، علیرضا خلعتبری ، امین علی آبادی ، سیما داودی ، امیر رئوفی ، فائزه مدانلو ، داود نصیری
چکیده: (3005 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از شایع‌ترین عوارض حاصل از دیابت، اختلال و نقص در ترمیم زخم‌های بیماران دیابتی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر سینرژیستی اکسیژن با فشار بالا (HBO) و پرده آمنیون انسانی سلول‌زدایی شده (dHAM) در ترمیم زخم تمام ضخامت دیابتی در موش صحرایی انجام شد.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر 60 سر موش صحرایی دیابتی نر به صورت تصادفی به 4 گروه 15 عددی تقسیم شدند که شامل زخم بدون درمان (Diabetic)، زخم تیمار شده با HBO، زخم تیمار شده با dHAM و زخم تیمار شده با HBO+ dHAM بودند. نمونه‌گیری از گروه‌های مورد مطالعه در روزهای 7، 14 و 21 پس از ایجاد زخم انجام شد. ارزیابی‌ها شامل درصد بسته شدن زخم، تراکم کلاژن، حجم بافت، تعداد سلول‌ها و ارزیابی بیان ژن موثر در ترمیم و رگ زایی (TGF-β و VEGF) و ژن‌های التهابی (TNF-α و IL-1β) و مشخصه بیومکانیکی بافت زخم بود.
یافته‌ها: استفاده ترکیبی از HBO و dHAM سبب افزایش معنی‌دار در سرعت بسته شدن زخم، حجم اپیدرم و درم جدید، تراکم سلول‌های فیبروبلاست و رگ خونی، تراکم کلاژن، ژن‌های ترمیمی و رگ‌زایی و نیز خصوصیات بیومکانیکی نسبت به گروه Diabetic بود (0/05>P). هم چنین بیان ژن‌های التهابی و نیز تراکم نوتروفیل‌ها در تمامی گروه‌های درمانی، به خصوص گروه ترکیبی نسبت به گروه Diabetic به‌صورت معنی‌دار کاهش یافته بود (0/05>P).
استنتاج: ترکیب HBO و dHAM در مقایسه با استفاده جداگانه از هر کدام، تأثیر بیشتری در روند بهبودی زخم‌های دیابتی داشته است.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر 60 سر موش صحرایی دیابتی نر به صورت تصادفی به 4 گروه 15 عددی تقسیم شدند که شامل زخم بدون درمان (Diabetic)، زخم تیمار شده با HBO، زخم تیمار شده با dHAM و زخم تیمار شده با HBO+ dHAM بودند. نمونه‌گیری از گروه‌های مورد مطالعه در روزهای 7، 14 و 21 پس از ایجاد زخم انجام شد. ارزیابی‌ها شامل درصد بسته شدن زخم، تراکم کلاژن، حجم بافت، تعداد سلول‌ها و ارزیابی بیان ژن موثر در ترمیم و رگ زایی (TGF-β و VEGF) و ژن‌های التهابی (TNF-α و IL-1β) و مشخصه بیومکانیکی بافت زخم بود.
یافته‌ها: استفاده ترکیبی از HBO و dHAM سبب افزایش معنی‌دار در سرعت بسته شدن زخم، حجم اپیدرم و درم جدید، تراکم سلول‌های فیبروبلاست و رگ خونی، تراکم کلاژن، ژن‌های ترمیمی و رگ‌زایی و نیز خصوصیات بیومکانیکی نسبت به گروه Diabetic بود (0/05>P). هم چنین بیان ژن‌های التهابی و نیز تراکم نوتروفیل‌ها در تمامی گروه‌های درمانی، به خصوص گروه ترکیبی نسبت به گروه Diabetic به‌صورت معنی‌دار کاهش یافته بود (0/05>P).
استنتاج: ترکیب HBO و dHAM در مقایسه با استفاده جداگانه از هر کدام، تأثیر بیشتری در روند بهبودی زخم‌های دیابتی داشته است.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
پوست
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
