دوره 34، شماره 233 - ( خرداد 1403 )                   جلد 34 شماره 233 صفحات 212-203 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Barani A, Rahimi S, Hosseinzadeh M H, Ramezani A, Ebrahimzadeh M A. Evaluation of Antioxidant and Antihypoxic Activities of Convolvulus Fruticosus in Mice. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (233) :203-212
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-18653-fa.html
بارانی امین، رحیمی سمانه، حسین زاده محمد حسین، رمضانی احمد، ابراهیم زاده محمد علی. ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی و آنتی هیپوکسی گیاه Convolvulus fruticosus در موش سوری. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (233) :203-212

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-18653-fa.html


چکیده:   (1128 مشاهده)
سابقه و هدف: جنس Convolvulus (خانواده Convolvulaceae) یکی از جنس‌های مهم دارویی است‌که شامل حدود 250 گونه است که به‌طور گسترده در سراسر جهان توزیع شدهاند. بسیاری از محققان به جنس Convolvulus به دلیل ترکیبات فیتوشیمیایی مهم، فعالیت‌های بیولوژیکی و سلامتی در مصرف آنها توجه کردهاند. این جنس حاوی پروفایلهای شیمیایی مختلفی مانند فلاونوئیدها، اسیدهای فنلی، کومارینها، تاننها و اسانسها میباشد. تمام قسمتهای این گیاهان دارای فعالیت‌های دارویی مانند فعالیت‌های ضد میکروبی، ضدسرطانی و آنتی‌اکسیدانی هستند. این مطالعه به منظور بررسی فعالیت آنتیاکسیدانی و آنتیهیپوکسی C. fruticosus طراحی شده است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، عصارهگیری اندام هوایی گیاه به روش خیساندن با حلال متانول انجام شد. فعالیت آنتیاکسیدانی با چهار روش بدام اندازی رادیکال آزاد DPPH، رادیکال ازاد نیتریک اکساید، تست احیاءکنندگی و تست شلاتهکنندگی آهن سنجیده شد. محتوای تام فنلی و فلاونوئیدی ارزیابی شد. کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا برای تشخیص اسیدهای فنولیک در عصاره به کار رفت. اثر محافظتی عصاره در دوزهای mg/kg 250-5/62 در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل خفگی، خونی و جریان خونی مورد اررزیابی قرار گرفت. زمان زنده ماندن موشها به دقیقه اندازهگیری شد. کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی مازندران نیز پروتکل آزمایشی را تایید کرد. در تست هیپوکسی خفگی، فنیتوئین (mg/kg 50، داخل صفاقی) و در دو تست بعدی پروپرانولول mg/kg 20 ، داخل صفاقی) بهعنوان کنترل مثبت به کار رفت. نرمال سالین بهعنوان کنترل منفی بهکار گرفته شد.آنالیز واریانس یک سویه و متعاقب آن نیومن کولز با کمک نرمافزار گراف پد پریزم 8 به منظور تعیین اختلاف بین میانگینها استفاده شد.
یافتهها: محتوای تام فنولی و فلاونوئیدی عصاره به ترتیب معادل 113/37 میلیگرم گالیک اسید و 20/32 میلیگرم کوئرستین در هر گرم عصاره بود. مقدار IC50 در بدام اندازی رادیکال آزاد DPPH و نیتریک اکساید برای عصاره بهترتیب 85/28 و 177/40 میکروگرم در میلیلیتر به دست آمد. عصاره اثر خوبی در تست احیاکنندگی از خود نشان داد و اختلاف معنیداری بین عصاره و استاندارد در غلظتهای بالاتر وجود نداشت(0/05P>). عصاره در تست شلاتهکنندگی اثری نداشت. عصاره در هیپوکسی خونی در تمامی دوزها، اثر خوب و وابسته به دوزی از خود نشان داد. در mg/kg 62/5 موجب افزایش حدود 2 دقیقه در زمان بقاء در موشها دقیقه شد(0/05P<). عصاره در دوز mg/kg 250، اثری مشابه پروپرانولول از خود نشان داد(0/05P>). در هیپوکسی گردش خونی نیز عصاره در تمامی دوزها، اثرات خوب و وابسته به دوزی نشان داد. در mg/kg 62/5، بیش از 2 دقیقه موجب افزایش زمان زنده ماندن در موشها شد(0/05P<). عصاره در دوز mg/kg 250، 8 دقیقه زمان بقا را افزایش داد(0/0001P<). تاثیر عصاره در دوز mg/kg 62/5 و پروپرانولول مشابه بود(0/05P>). در تست هیپوکسی خفگی، عصاره در هیچ یک از دوزهای تست شده فعالیتی از خود نشان نداد.
استنتاج: وجود ترکیبات فنلی در عصاره، می تواند مسئول ایجاد فعالیت آنتیاکسیدانی مشاهده شده در عصاره گیاه باشد. عصاره با انجام تست‌های مربوط به آنتیهیپوکسی در دو مدل هایپوکسی خونی و وابسته به گردش توانست اثرات محافظتی خوبی در افزایش زمان زنده ماندن موش‌های سوری در شرایط مختلف هیپوکسی از خود نشان دهد. فعالیت خوب آنتیاکسیدانی این عصاره میتواند مکانیسم احتمالیبرای فعالیت آنتیهیپوکسی باشد.
متن کامل [PDF 713 kb]   (455 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش کوتاه | موضوع مقاله: سم شناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb