دوره 33، شماره 222 - ( تیر 1402 )
جلد 33 شماره 222 صفحات 134-124 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Araghian Mojarad F, Shafipour V. Intensive Care Nurses' Experiences of Moral Distress in the COVID-19 Pandemic. J Mazandaran Univ Med Sci 2023; 33 (222) :124-134
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19051-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19051-fa.html
عراقیان مجرد فرشته، شفیع پور ویدا. تبیین تجارب پرستاران بخش مراقبت ویژه از دیسترس اخلاقی
در همه‌گیری کوید-19. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1402; 33 (222) :124-134
چکیده: (924 مشاهده)
سابقه و هدف: پرستاران به‌عنوان ارائه‌دهنده مستقیم و مداوم خدمت به بیمار، بیش از سایر گروه‌ها در محیط کاری با انواع گوناگونی از تنش‌های روانی رو به رو هستند. در این بین حضور دیسترس اخلاقی در بخش‌های مراقبت ویژه بسیار چشمگیرتر است. لذا این مطالعه با هدف تبیین تجارب دیسترس اخلاقی پرستارانی که در مراکز مراقبت ویژه از بیماران کوید-19 مراقبت می‌کردند، طراحی شد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک پژوهش کیفی و از نوع تحلیل محتوا قراردادی است که در سال 1400-1399 انجام شد. جامعه پژوهش، پرستاران بخش‌های مراقبت‌های ویژه کرونا بودند که ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻫﺪﻑ از بیمارستان‌های آموزشی استان مازندران انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ، ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻋﻤﻴﻖ با سوالات نیمه ساختاریافته بود. جهت تحلیل داده‌ها از رویکرد کیفی گرانهیم و لوندمن استفاده شد. صحت و استحکام مطالعه توسط معیارهای پیشنهادی گوبا و لینکلن بررسی شد.
یافته‌ها: در این مطالعه با 14 پرستار(4 مرد و 10 زن) با محدوده سنی 25 تا 48 سال مصاحبه شد. یافته‌های مطالعه شامل سه ﻃﺒﻘﻪ اﺻﻠﯽ و هشت زیﺮ ﻃﺒﻘﻪ شامل آزردگی متعدد (تنش‌های روانی جسمی پرستار، اثرات منفی بر روابط خانوادگی و دوستان، اثرات منفی بر کار حرفه‌ای)، فشارکاری پرستاری (شرایط سخت بیمار و همراه، سختی و تنش‌کاری، ضعف مدیریت در اداره شرایط) و ماندگاری و انطباق (خودحفاظتی پرستار، کنارآمدن پرستار با شرایط سخت) بود.
استنتاج: براساس یافته‌های مطالعه پرستاران باید تشویق به بیان احساسات خود شوند، تا از طریق آن بتوانند بین دشواری تصمیمات اخلاقی و برآوردن نیاز بیمار و مدیریت احساسات خود تعادلی برقرار کنند.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک پژوهش کیفی و از نوع تحلیل محتوا قراردادی است که در سال 1400-1399 انجام شد. جامعه پژوهش، پرستاران بخش‌های مراقبت‌های ویژه کرونا بودند که ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻫﺪﻑ از بیمارستان‌های آموزشی استان مازندران انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ، ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻋﻤﻴﻖ با سوالات نیمه ساختاریافته بود. جهت تحلیل داده‌ها از رویکرد کیفی گرانهیم و لوندمن استفاده شد. صحت و استحکام مطالعه توسط معیارهای پیشنهادی گوبا و لینکلن بررسی شد.
یافته‌ها: در این مطالعه با 14 پرستار(4 مرد و 10 زن) با محدوده سنی 25 تا 48 سال مصاحبه شد. یافته‌های مطالعه شامل سه ﻃﺒﻘﻪ اﺻﻠﯽ و هشت زیﺮ ﻃﺒﻘﻪ شامل آزردگی متعدد (تنش‌های روانی جسمی پرستار، اثرات منفی بر روابط خانوادگی و دوستان، اثرات منفی بر کار حرفه‌ای)، فشارکاری پرستاری (شرایط سخت بیمار و همراه، سختی و تنش‌کاری، ضعف مدیریت در اداره شرایط) و ماندگاری و انطباق (خودحفاظتی پرستار، کنارآمدن پرستار با شرایط سخت) بود.
استنتاج: براساس یافته‌های مطالعه پرستاران باید تشویق به بیان احساسات خود شوند، تا از طریق آن بتوانند بین دشواری تصمیمات اخلاقی و برآوردن نیاز بیمار و مدیریت احساسات خود تعادلی برقرار کنند.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
اخلاق پزشکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
