دوره 33، شماره 221 - ( خرداد 1402 )
جلد 33 شماره 221 صفحات 64-50 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khoddami Tehrani M, Pourmohamadreza-Tajrishi M, Moghaddam K, Vahedi M. Comparing the Effectiveness of Puppet Psychodrama and Pantomime on Social Interaction in Children with High-Functioning Autism. J Mazandaran Univ Med Sci 2023; 33 (221) :50-64
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19144-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19144-fa.html
خدامی تهرانی محمد، پورمحمدرضا تجریشی معصومه، مقدم کاوه، واحدی محسن. مقایسه اثربخشی روان نمایش عروسکی و نمایش بی کلام بر تعامل اجتماعی کودکان با اختلال طیف اتیسم و عملکرد بالا. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1402; 33 (221) :50-64
چکیده: (767 مشاهده)
سابقه و هدف: اختلال طیف اتیسم، یک اختلال عصبی- تحولی است که با مشکلات تعامل اجتماعی همراه است. هدف این مطالعه، مقایسه اثربخشی مداخله روان- نمایش عروسکی و نمایش بی‌کلام بر تعامل اجتماعی کودکان با اختلال طیف اتیسم بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه شبه‌آزمایشی، 45 کودک 7 تا 11 سال مبتلا به اختلال طیف اتیسم با عملکرد بالا، از مراکز بهزیستی استان‌های تهران، اصفهان، گیلان و مشهد در سال تحصیلی 1401-1400 به شیوه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایشی روان‌نمایش عروسکی و نمایش بی‌کلام و یک گروه کنترل (هر گروه 15 نفر)، جایگزین شدند. هر یک از گروه‌های آزمایشی در 20 جلسه مجازی (هفته‌ای دو جلسه 15 دقیقه‌ای) به‌طور جداگانه شرکت و روان‌نمایش عروسکی یا نمایش بی‌کلام دریافت کردند، ولی گروه کنترل فقط در برنامه‌های متداول مرکز شرکت نمود. تعامل اجتماعی افراد قبل و بعد از مداخله و 8 هفته بعد با استفاده از نیمرخ مهارت‌های اجتماعی اتیسم ارزیابی شد. داده‌ها با شاخص‌های آمار توصیفی بیان شد و با آزمون‌های کای‌دو، شاپیروویلک، کرویت موچلی و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج ضرایب اتا نشان داد که تعامل اجتماعی و مؤلفه‌های آن (تقابل، مشارکت و رفتارهای ناسازگارانه) در گروه روان‌نمایش عروسکی پس از دریافت مداخله، به ترتیب به میزان 88، 88، 89 و 87 درصد، تغییر معنی‌دار (0/001>P) یافت. هم‌چنین تعامل اجتماعی و مؤلفه‌های آن، در گروه نمایش بی‌کلام پس از دریافت مداخله به‌ترتیب، 78، 78، 81 و 76 درصد به‌طور معنی‌دار (0/001>P)، تغییر کرد. افزون بر آن مداخله روان‌نمایش عروسکی 37 درصد بیشتر از نمایش بی‌کلام، موجب تغییر در تعامل اجتماعی شد، در حالی که در گروه کنترل تغییر معنی‌داری در طی زمان به دست نیامد(0/05<P).
استنتاج: با توجه به اثربخشی بیشتر مداخله روان‌نمایش عروسکی، می‌توان از آن به‌عنوان روش مکمل و جایگزین در کنار سایر مداخله‌های خانواده محور در کودکان مبتلا به اتیسم استفاده نمود و از پیامدهای ناگوار مشکلات تعامل اجتماعی پیشگیری کرد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه شبه‌آزمایشی، 45 کودک 7 تا 11 سال مبتلا به اختلال طیف اتیسم با عملکرد بالا، از مراکز بهزیستی استان‌های تهران، اصفهان، گیلان و مشهد در سال تحصیلی 1401-1400 به شیوه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایشی روان‌نمایش عروسکی و نمایش بی‌کلام و یک گروه کنترل (هر گروه 15 نفر)، جایگزین شدند. هر یک از گروه‌های آزمایشی در 20 جلسه مجازی (هفته‌ای دو جلسه 15 دقیقه‌ای) به‌طور جداگانه شرکت و روان‌نمایش عروسکی یا نمایش بی‌کلام دریافت کردند، ولی گروه کنترل فقط در برنامه‌های متداول مرکز شرکت نمود. تعامل اجتماعی افراد قبل و بعد از مداخله و 8 هفته بعد با استفاده از نیمرخ مهارت‌های اجتماعی اتیسم ارزیابی شد. داده‌ها با شاخص‌های آمار توصیفی بیان شد و با آزمون‌های کای‌دو، شاپیروویلک، کرویت موچلی و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج ضرایب اتا نشان داد که تعامل اجتماعی و مؤلفه‌های آن (تقابل، مشارکت و رفتارهای ناسازگارانه) در گروه روان‌نمایش عروسکی پس از دریافت مداخله، به ترتیب به میزان 88، 88، 89 و 87 درصد، تغییر معنی‌دار (0/001>P) یافت. هم‌چنین تعامل اجتماعی و مؤلفه‌های آن، در گروه نمایش بی‌کلام پس از دریافت مداخله به‌ترتیب، 78، 78، 81 و 76 درصد به‌طور معنی‌دار (0/001>P)، تغییر کرد. افزون بر آن مداخله روان‌نمایش عروسکی 37 درصد بیشتر از نمایش بی‌کلام، موجب تغییر در تعامل اجتماعی شد، در حالی که در گروه کنترل تغییر معنی‌داری در طی زمان به دست نیامد(0/05<P).
استنتاج: با توجه به اثربخشی بیشتر مداخله روان‌نمایش عروسکی، می‌توان از آن به‌عنوان روش مکمل و جایگزین در کنار سایر مداخله‌های خانواده محور در کودکان مبتلا به اتیسم استفاده نمود و از پیامدهای ناگوار مشکلات تعامل اجتماعی پیشگیری کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
